Adalastikjant Tank

Alman İmparatorluğu (2. Dünya Savaşı)

Tarafından Allen SebastianYayınlanma tarihi Yayınlandı Tanklar

Ağır Tanklar

  • Neubaufahrzeug
  • Panzerkampfwagen Tiger Ausf.B (Sd.Kfz.182) Tiger II
  • Panzerkampfwagen VI Tiger Ausf.E (Sd.Kfz.181) Tiger I

Panzerkampfwagen III

  • Panzer III Ausf.F-N
  • Panzerkampfwagen III Ausf.A (Sd.Kfz.141)
  • Panzerkampfwagen III Ausf.B (Sd.Kfz.141)
  • Panzerkampfwagen III Ausf.C (Sd.Kfz.141)
  • Panzerkampfwagen III Ausf.D (Sd.Kfz.141)
  • Panzerkampfwagen III Ausf.E (Sd.Kfz.141)

Panzerkampfwagen IV

  • Panzerkampfwagen IV Ausf.A
  • Panzerkampfwagen IV Ausf.B & C
  • Panzerkampfwagen IV Ausf.D
  • Panzerkampfwagen IV Ausf.D mit 5 cm KwK 39 L/60
  • Panzerkampfwagen IV Ausf.E
  • Panzerkampfwagen IV Ausf.F
  • Panzerkampfwagen IV Ausf.G
  • Panzerkampfwagen IV Ausf.H
  • Panzerkampfwagen IV Ausf.J
  • Panzerkampfwagen IV mit Hydrostatischem Antrieb

Panzerkampfwagen V

  • Ersatz M10 - Kılık Değiştirmiş Panterler
  • Panzer V Panther Ausf.D, A ve G
  • Panzerkampfwagen Panther Ausf.F (Sd.Kfz.171)
  • Panzerkampfwagen Panther 8,8 cm Top ile Tasarım Önerileri
  • VK30.01(D) ve VK30.02(M) - Panter Prototipleri

Diğer Orta Boy Tanklar

  • Panzerkampfwagen M15/42 738(i)

Panzerkampfwagen I

  • Panzer I Ausf.C'den F'ye
  • Panzerkampfwagen I Ausf.A (Sd.Kfz.101)
  • Panzerkampfwagen I Ausf.B (Sd.Kfz.101)

Panzerkampfwagen II

  • Panzer II Ausf.A-F ve Ausf.L
  • Panzerkampfwagen II Ausf.G (VK9.01)
  • Panzerkampfwagen II Ausf.H & Ausf.M (VK9.03)
  • Panzerkampfwagen II Ausf.J (VK16.01)
  • Panzerspähwagen II Ausführung Škoda

Panzerkampfwagen 38(t)

  • Aufklärungspanzer 38(t)
  • Panzerkampfwagen 38(t) Ausf.A
  • Panzerkampfwagen 38(t) Ausf.B-S

Diğer Hafif Tanklar

  • Kreuzer Panzerkampfwagen Mk IV 744(e)
  • Panzerkampfwagen 17R/18R 730(f)
  • Panzerkampfwagen 35(t)

Sturmgeschütz III

  • Gepanzerte Selbstfahrlafette für 7.5 cm Sturmgeschütz 40 Ausführung F/8 (Sturmgeschütz III Ausf.F/8)
  • Gepanzerte Selbstfahrlafette für 7.5 cm Sturmgeschütz 40 Ausführung F (Sturmgeschütz III Ausf.F)
  • Gepanzerte Selbstfahrlafette fur Sturmgeschütz 75 mm Kanone (Sturmgeschütz III Ausf.A)
  • Gepanzerte Selbstfahrlafette fur Sturmgeschütz 75 mm Kanone Ausführung A/B (Sturmgeschütz III Ausf.A/B Hybrid)
  • Gepanzerte Selbstfahrlafette für Sturmgeschütz 75 mm Kanone Ausführung B (Sturmgeschütz III Ausf.B)
  • Gepanzerte Selbstfahrlafette für Sturmgeschütz 75 mm Kanone Ausführung C and D (Sturmgeschütz III Ausf.C and D)
  • Gepanzerte Selbstfahrlafette für Sturmgeschütz 75 mm Kanone Ausführung E (Sturmgeschütz III Ausf.E)
  • Panzerselbstfahrlafette III - Sturmgeschütz III Prototipleri
  • Sturmgeschütz III Ausf.G

Saldırı Silahları

  • 38 cm RW61 auf Sturmmörser Tiger 'Sturmtiger'
  • Beute Sturmgeschütz L6 mit 47/32 770(i)
  • Beute Sturmgeschütze mit 7.5 cm KwK L/18 850(i)
  • Sturmgeschütz IV für 7.5 cm Sturmkanone 40 (Sd.Kfz.167)
  • Sturminfanteriegeschütz 33
  • Sturmpanzer IV Brummbär

Tank Avcıları

  • 10,5 cm K. gepanzerte Selbstfahrlafette IVa 'Dicker Max'
  • 4,7 cm PaK(t) (Sfl.) auf Pz.Kpfw.I (Sd.Kfz.101) ohne Turm, Panzerjäger I
  • 4,7 cm PaK(t) (Sfl.) auf Fgst.Pz.Kpfw.35 R 731(f)
  • 7,5 cm PaK 40 auf Raupenschlepper Ost (RSO)
  • 7.5 cm PaK 40 auf Sfl. Lorraine Schlepper 'Marder I' (Sd.Kfz.135)
  • 7.62 cm F.K. 36(r) auf gepanzerte Selbstfahrlafette Sd.Kfz.6/3
  • 7.62 cm PaK 36(r) auf Fgst.Pz.Kpfw.II(F) (Sfl.) 'Marder II' (Sd.Kfz.132)
  • 8,8 cm PaK 43/1 auf Fgst.Pz.Kpfw.III und IV (Sf.) 'Nashorn' (Sd.Kfz.164)
  • Jagdpanther (Sd.Kfz.173)
  • Jagdpanzer 38 (Hetzer)
  • Jagdpanzer IV (Sd.Kfz.162)
  • Jagdtiger (Sd.Kfz.186)
  • Panzer IV/70(A)
  • Panzer IV/70(V)
  • Panzerjäger 38(t) für 7.62 cm PaK 36(r) 'Marder III' (Sd.Kfz.139)
  • Panzerjäger Tiger (P) 8,8 cm PaK 43/2 L/71 'Ferdinand/Elefant' (Sd.Kfz.184)
  • Panzerkampfwagen II als Sfl. mit 7.5 cm PaK 40 'Marder II' (Sd.Kfz.131)
  • Semovente M43 da 75/46 / Beute Sturmgeschütz M43 mit 7.5 cm KwK L/46 852(i)

Kundağı Motorlu Toplar

  • 10,5 cm leFH 16 (Sf.) auf Geschützwagen FCM 36(f)
  • 10,5 cm leFH 16 auf Geschützwagen Mk.VI(e)
  • 10,5 cm leFH 18 (Sf.) auf Geschützwagen 39H(f)
  • 10,5 cm leFH 18/1 (Sf.) auf Geschützwagen IVb
  • 10,5 cm leFH 18/2 (Sf.) auf Fahrgestell Panzerkampfwagen II 'Wespe' (Sd.Kfz.124)
  • 10,5 cm leFH 18/3 (Sf.) auf Geschützwagen B2(f)
  • 10,5 cm leFH 18/40 auf Geschützwagen Lorraine Schlepper(f)
  • 15 cm sFH 13/1 (Sf.) auf Geschützwagen Lorraine Schlepper(f)
  • 15 cm sIG 33 (Sf.) auf Fahrgestell Panzerkampfwagen II
  • 15 cm sIG 33 auf Panzerkampfwagen I ohne Aufbau Ausf.B Sd.Kfz.101
  • 15 cm sIG 33/2 (Sf.) auf Jagdpanzer 38(t)
  • Gepanzerter 8t Zugkraftwagen ve 8.8 cm BuFlak 'Bunkerknacker'
  • Hummel (Sd.Kfz.165)
  • Hummel-Wespe 10,5 cm SPG

Kundağı Motorlu Uçaksavar Topları

  • 2 cm Flak 30/38 (Sf.) auf gepanzerten Fahrgestell leichter Zugkraftwagen 1 ton (Sd.Kfz.10/4 ve Sd.Kfz.10/5)
  • 2 cm Flak 38 (Sf.) auf Panzerkampfwagen I Ausf.A 'Flakpanzer I'
  • Panzerkampfwagen III Fahrgestell üzerinde Keksdose-Turm içinde 3,7 cm Flak 43
  • Flakpanzer IV (2 cm Flakvierling 38) 'Wirbelwind'
  • Flakpanzer IV (3.7 cm Flak 43) 'Möbelwagen' (Sd.Kfz.163/3)
  • Flakpanzer IV (3,7 cm Flak 43) 'Ostwind'
  • Panzerkampfwagen 38 für 2 cm Flak 38 (Sd.Kfz.140) Ausf.L 'Flakpanzer 38(t)'
  • Schulfahrzeug 1-5b. Serie/La.S. mit MG 34/42 Zwillingssockel 36
  • Sd.Kfz.7/1

Zırhlı Araçlar

  • Leichter Panzerspähwagen (M.G.) Sd.Kfz.221
  • Maschinengewehrkraftwagen (Kfz.13) ve Funkkraftwagen (Kfz.14)
  • 45 mm 20-K Kanon ile Panzerspahwagen 204(f)
  • Schwerer geländegängiger gepanzerter Personenkraftwagen, Sd.Kfz.247 Ausf.A (6 Rad) ve B (4 Rad)
  • Sd.Kfz.222/223
  • Sd.Kfz.231 8-Rad
  • Sd.Kfz.234
  • Sd.Kfz.263 6-Rad

Yarım Parçalar

  • Sd.Kfz.250
  • Sd.Kfz.251
  • Sd.Kfz.253

Alev Silahları

  • Flammpanzer 38(t)
  • Panzerkampfwagen II Ausf. (F) 'Flamingo' (Sd.Kfz.122)
  • Panzerkampfwagen III (flamm)

Diğer Araçlar

  • Brückenleger I
  • Gazla Çalışan Fahrschulwanne Tankları
  • Ladungsleger Kaplanı
  • Leichter und Mittlerer Entgiftungskraftwagen (Sd.Kfz.10/2 ve Sd.Kfz.11/2)
  • Panzerbeobachtungswagen III

Ağır Tank Prototipleri & Projeleri

  • Durchbruchswagen
  • E 100 (Entwicklung 100)
  • Eckard Uzayan Panzer
  • Grote'nin 1.000 tonluk Festungs Panzer 'Kale Tankı'
  • Panzerkampfwagen Maus II
  • Panzerkampfwagen VIII Maus
  • Projekt P.1000
  • Tiger-Maus, Krupp 170-130 tonluk Panzer 'Mäuschen'
  • VK45.02(H) 'Tiger II' Henschel Geliştirilmiş Kaplan

Orta Tank Prototipleri & Projeleri

  • Škoda T-25

Hafif Tank Prototipleri & Projeleri

  • Borgward Hafif Tank
  • Gefechtsaufklärer Leopard (VK16.02)
  • Höchammer Arazi Tipi Tek Kişilik Tank
  • Krupp Hafif İhracat Tankı L.K.A. ve L.K.B.
  • Kugelpanzer
  • Maus 1-Man KleinpanzerKampfwagen
  • Räder-Raupen-Kampfwagen M28 (Landsverk 5)

Taarruz Silahı & Tank Avcısı Prototipleri & Projeleri

  • E 100 Fahrgestell üzerinde 15/17 cm Sturmgeschütz
  • Mausfahrzeug üzerinde 15/17 cm Sturmgeschütz
  • 30,5 cm L/16 auf Sfl. Bär
  • 7,5 cm StuK auf Panzer 38(t)
  • Jagdpanzer 38 D
  • Panzer IV/70(E)
  • Panzerselbstfahrlafette Ia 5 cm PaK 38 auf Gepanzerter Munitionsschlepper
  • Panzerselbstfahrlafette Ic
  • Tigerjäger Tasarım B

Kundağı Motorlu Topçu Prototipleri & Projeleri

  • 10,5 cm leFH 18/40/2 (Sf.) auf Geschützwagen III/IV
  • 10,5 cm leFH 18/6 auf Waffenträger IVb Heuschrecke 10
  • Alman Tank Tabanlı Demiryolu Topları
  • Izgara 17/21 Kundağı Motorlu Silahlar
  • Projekt NM
  • Raupenschlepper Ost Topçu KMT
  • Waffenträger Panthers - Heuschrecke, Izgara, Skorpion

Kundağı Motorlu Uçaksavar Topu Prototipleri & Projeleri

  • 2 cm Flakvierling auf Fahrgestell Panzer IV
  • 3,7 cm Flakzwilling auf Panther Fahrgestell 341
  • Flakpanzer IV (3 cm Flakvierling) 'Zerstörer 45'
  • Flakpanzer IV (3,7 cm Zwillingflak 43) 'Ostwind II'
  • Leichte Flakpanzer IV 3 cm 'Kugelblitz'

Diğer Prototipler

  • 3,7 cm Selbstfahrlafette L/70
  • Demag D II 'Liliput'
  • Mahlkuch Zırhlı Kapak
  • Schwerer-Flammpanzer auf Jagdtiger (Jagdtiger üzerinde Flammanlage)
  • Schwerer-Flammpanzer auf Tiger I (Flammanlage auf Tiger I - 'Flammpanzer VI')
  • Škoda SK 13

Doğaçlama Araçlar

  • 12,2 cm FK(r) auf Geschützwagen Lorraine Schlepper(f)
  • 15 cm sIG 33 auf Fahrgestell Panzerkampfwagen III Ausf.H (Sf.)
  • 5 cm KwK 38 L/42 auf Infanterie Pz.Kpfw. MK II 748(e) "Oswald"
  • 8 cm Schwerer Granatwefer 34 auf Panzerspähwagen AMR 35(f)
  • Beutespähwagen BA-10M mit 2 cm KwK 30 L/55
  • Flakpanzer T-34(r)
  • Karl Wilhelm Krause Saha Modifiye Flakpanzer IV
  • Leichter Raupenschlepper Famo
  • Panzer I Ausf.B mit 7,5 cm StuK 40
  • Panzer I Turm auf Lorraine Schlepper(f)
  • Panzerkampfwagen 35R 731(f) mit T-26 Turm
  • Panzerkampfwagen KV-1B 756(r) (7,5 cm KwK 40 ile KV-1)
  • Sd.Kfz.250 mit 5 cm PaK 38
  • Sd.Kfz.251 Ausf.D mit Zwilling 12 cm Granatwerfer 42

Sahte Tanklar

  • E 100 Ausf.B (Henschelturm veya Rinaldi'nin Kulesi) (Sahte Tank)
  • Geschützwagen E 100 (Sahte Tank)
  • Jagdpanzer E 100 (Sahte Tank)
  • Panther II mit 8.8 cm KwK 43 L/71 (Sahte Tank)
  • T-34(r) mit 8.8cm (Sahte Tank)
  • Tankenstein (Cadılar Bayramı Kurgusal Tankı)

Anti-Tank Silahları

  • 7,5 cm PaK 40
  • 8,8 cm FlaK 18, 8,8 cm FlaK 36 ve 8,8 cm FlaK 37
  • Solothurn S 18-1000
  • Yapışkan ve Manyetik Tanksavar Silahları

Taktikler

  • İkinci Dünya Savaşı'nda Taktik Hava Saldırılarının Etkinliği - "Tank avcılığı"
  • Esigenza C3 - Malta'nın İtalyan İşgali
  • Greyhound ve Tiger St. Vith'de karşı karşıya
  • 2 Panzer Tümeni Muharebeleri, Normandiya, 17 Haziran - 7 Temmuz 1944
  • Sovyet 21. Tank Tugayı'nın Kalinin'e Saldırısı
  • Verba'daki Sovyet Karşı Saldırısı

Teknoloji

  • Salınımlı Taretler
  • Schmalturm Tareti
  • Almanca Kullanımda Zimmerit
  • Sovyet ve Alman testlerinde Zimmerit

Savaşlar Arasında Kısa Alman Tarihi

Birinci Dünya Savaşı'ndaki yenilgisinin ardından Alman İmparatorluğu kendisini tam bir siyasi ve ekonomik kaosun içinde buldu. Versay Antlaşması'nın imzalanmasıyla Almanlar topraklarının bir kısmından vazgeçmek ve Müttefiklere büyük savaş tazminatları ödemek zorunda kaldı. Buna ek olarak, hayati önem taşıyan ekonomik bölge Rhineland doğrudan Belçika, Fransa ve İngiltere'nin kontrolü altına girdi.İmparator Wilhelm II tahttan çekilmek zorunda kaldı ve monarşi kaldırıldı.

Savaştan sonra Weimar kentinde yeni bir demokratik devlet kurmak amacıyla yeni bir kurucu meclis toplandı ve Weimar Cumhuriyeti (1919-1933) kuruldu. Yeni hükümet başlangıçtan itibaren sivil huzursuzluk, ekonomik kriz ve enflasyon, siyasi aşırılıkların yükselişi ve ordu ile çatışmalarla boğuştu. Örneğin, Mart 1920'de paramiliter örgüt Freikorps (İng.Ordudan terhis edilen kıdemli askerlerden oluşan Özgür Kolordu) Berlin'i işgal ederek birçok hükümet yetkilisini şehirden kaçmaya zorladı. Kapp Darbesi (Darbe, "bir hükümeti devirmek için gizlice planlanan ve aniden gerçekleştirilen bir girişim" anlamına gelen Almanca bir kelimedir) tamamen çökmeden önce sadece birkaç gün sürdü.

1920 yılında Münih kentinde, Adolf Hitler liderliğinde, daha çok Nazi Partisi olarak bilinen Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP) (İng. National Socialist German Workers' Party) kuruldu. Başlangıçta oldukça küçük bir siyasi parti olmasına rağmen, kısa sürede mevcut siyasi ve ekonomik durumdan memnun olmayan vatandaşlardan büyük destek aldı. 1923 yılının Kasım ayında Hitler veBu darbe başarısızlıkla sonuçlandı ve Hitler tutuklanarak dört yıl hapis cezasına çarptırıldı. Hapisten çıktıktan sonra Adolf Hitler ve partisi Almanya'da yavaş ama istikrarlı bir şekilde iktidara geldi. 1930 yılına gelindiğinde, partisi o yıl yapılan seçimlerde oyların yaklaşık %37'sini kazanmıştı. Tanınmış eski bir asker ve siyasi figürün desteğiyle,Paul von Hindenburg'un ardından Ocak 1933'te Almanya Şansölyesi oldu. Mart ayında imzalanan Etkinleştirme Yasası Hitler'e geniş yetkiler verdi ve bu noktadan itibaren Adolf Hitler Almanya'nın fiili diktatörü haline geldi. Cumhurbaşkanı Hindenburg'un ölümünden sonra gücünü daha da pekiştirdi ve Şansölyelik görevine ek olarak Cumhurbaşkanlığı görevini de devraldı.

İlk çalışma

Yeni Alman Weimar Cumhuriyeti'nin ordusunun toplam büyüklüğü sadece 100.000 kişiyle sınırlıydı. Ayrıca, uçak veya tank gibi yeni askeri teknolojilerin geliştirilmesi Versailles Antlaşması tarafından özellikle yasaklanmıştı. Bu durum, Almanların büyük bir gizlilik içinde bu tür projelerin geliştirilmesini fiilen üstlenmelerini engellemedi.Birinci Dünya Savaşı sırasında Almanya'daki siyasi ve ekonomik durum tam bir kaos halindeydi, dolayısıyla Antlaşma sınırlamaları dikkate alınmasa bile o dönemde böyle bir çalışma yapılamazdı.

Yirmili yılların sonlarına doğru genel durum tankların geliştirilmesine başlanacak kadar normalleşti. Bu nedenle Alman Ordusu yetkilileri iki tank tasarımının geliştirilmesi için talepte bulundu. Bunlar sonunda 3,7 cm'lik bir ana topla donanmış Leichttraktor (İng. light tractor) ve daha büyük 7,5 cm'lik bir topla donanmış Grosstraktor (İng. large tractor) olarak gelişecekti.Krupp, Rheinmetall ve Daimler Benz gibi o zamanın en iyi Alman üreticilerinden bazılarına. Ancak, bu şirketler bu tür araçları tasarlama ve üretme konusunda deneyim ve bilgi birikiminden yoksundu, bu nedenle deneme yanılma yoluyla öğrenmek zorunda kaldılar.

O dönemde Sovyetler de kendi tank projelerini geliştirmeye çalışıyordu. Böylece, Almanya ve Sovyetler Birliği Ordusu ortak bir zemin bularak bu tür araçların test edilmesi ve geliştirilmesi için ortak bir operasyon üzerinde çalışmaya başladılar. Birlikte, Sovyetler Birliği'ndeki Kazan'da gizlice bir tank test tesisi inşa ettiler. 30'lu yılların başında Almanlar prototiplerini çeşitli koşullar altında test ettiler.Leichttraktor ve Grosstraktor'un güvenilmez ve kanıtlanmamış tasarımlar olduğu kanıtlanmış olsa da, Alman mühendislere tank tasarımında hayati bir deneyim ve öğrenme sağladılar. Bu noktadan sonra Almanlar, sonunda daha sonraki yüksek teknolojili tankların yaratılmasına yol açacak başka projeler üzerinde çalışmaya başlayacaklardı.başarılı tank tasarımları.

Bugün, popüler mitoslarda, İkinci Dünya Savaşı'ndaki Alman Ordusu, yıldırım savaşı ve tankların toplu kullanımı kavramına güçlü bir şekilde bağlıdır. Ancak, erken tank geliştirme döneminde birçok Alman askeri yetkilisi aslında bunların gerçek bir savaş potansiyeline sahip olduğuna inanmıyordu. Tankların kullanımına ilişkin bu görüş hakim olsaydı, Almanlar tanklarını muhtemelen çoğu insan gibi kullanırlardı.Ancak, tankların ve diğer zırhlı araçların modern savaşın şeklini değiştirme gücüne sahip olduğunu gören vizyonerler de vardı. Bu kişilerden biri, bugün en çok Alman tank birliklerinin babası olarak bilinen Heinz Guderian'dı. Birinci Dünya Savaşı sırasındaki kişisel deneyimlerine dayanarak, son derece hareketli ve yoğunlaştırılmışZırhlı birliklerin düşman cephe hattını delme, düşman gerisinde kargaşa ve panik yaratma şansı çok daha yüksekti. 1929'dan beri yeni konsepti için savaşıyordu. Ertesi yıl, Berlin'de konuşlu Kraftfahrabteilung 3'ün (dört bölükten oluşan bir Prusya askeri birliği) komutanlığına atandı. Versailles Antlaşması kısıtlamaları nedeniyle, bu birliğin sadece birkaç yaşlıFikirlerini test etmek ve ilk mürettebat eğitimini gerçekleştirmek için Guderian, arabalara dayalı kukla tankların yapılmasını ve kullanılmasını emretti. 1931'de Guderian, yeni fikirlere açık olan Oberst Oswald Lutz'un yardımcısı olarak atandığında büyük bir destek alacaktı. Birlikte, daha sonra hayati önem taşıyacak olan bir dizi kukla tank tatbikatına katıldılar.Ayrıca Adolf Hitler'in iktidara gelmesiyle birlikte ordunun bütçesi artmış ve Versailles Antlaşması resmen yok sayılmıştır.

Önemli Not

Farklı Alman araçlarının çokluğu nedeniyle, tek bir makalede asla tam olarak tamamlanamayacak kapsamlı bir araştırmanın gerekli olduğunu belirtmek önemlidir. Bu nedenle, bu genel bakış makalesi, Almanlar tarafından savaş sırasında kullanılan araçların çoğu, hatta bazı prototipler hakkında yalnızca temel bilgileri içerecektir. Ayrıca, kaynaklar arasındaki büyük anlaşmazlıklar nedeniyleBu makalede kaynak olarak T.L. Jentz ve H.L. Doyle'un Panzer Tracts No. 23 Panzer Production from 1933 to 1945 ve P. Chamberlain ve H. Doyle'un Encyclopedia of German Tanks of World War Two - Revised Edition adlı eserleri kullanılacaktır.

İsimler

Başlangıçta, zırhlı projelerinin gerçek doğasını gizlemek için, tankların geliştirilmesi Versay Antlaşması tarafından yasaklandığından, Almanlar bir dizi sahte isimlendirme kullandılar. Örneğin, Panzer IV başlangıçta 'eskort' aracı olarak tercüme edilebilecek 'Begleitwagen', kısaltılmış B.W. olarak biliniyordu.

'Panzerkampfwagen' terimi resmi olarak ilk kez Aralık 1934 sonlarına ait bir In 6 (Inspektorat 6, mekanizasyon müfettişliği) bülteninde kullanıldı. Bu bültende Panzerkampfwagen sınıflandırması 'leichte' (hafif), 'mittlere' (orta) ve 'schwere' (ağır) olarak genişletildi. Mart 1935'te Alman hükümeti resmi olarakVersailles. Bu nedenle, bu araçların gerçek doğasını gizlemeye artık gerek kalmadı.

Alman tankları 1936'dan itibaren çoğunlukla çok basit bir adlandırma sistemiyle tanımlanmıştır. İlk olarak 'Panzerkampfwagen' (doğrudan zırhlı savaş aracı olarak çevrilir, ancak tank anlamına gelir) terimi kullanılmış veya sadece 'Panzer' olarak basitleştirilmiş, ardından başlangıçta I'den IV'e (tipe bağlı olarak) kadar değişen bir Roma rakamı gelmiş, daha sonra yeni araçların piyasaya sürülmesiyle V'den VIII'e kadar genişletilmiştir.Buna, 'Ausf.' olarak kısaltılan 'Ausführung' (İng. versiyon veya tip) eklendi (örneğin Panzer III Ausf. A). Son olarak, bunlara üç basamaklı bir 'Sd.Kfz.' (İng. Sonderkraftfahrzeug - özel amaçlı araç) numarası da verilirdi.

Savaşın ilerleyen dönemlerinde, birçok Alman zırhlı aracı için hayvan isimleri eklenmiştir. Bunların bazılarının sadece kısa bir süre için kullanıldığını (örneğin Wespe gibi) veya savaştan sonra ya da Müttefik istihbaratı tarafından eklendiğini ve Almanlar tarafından kullanılmadığını (örneğin Hetzer gibi) belirtmek önemlidir. Elbette bu kuralın bazı istisnaları da vardır, örneğin bazı erken versiyonlar gibiPanzer II ve Panther tanklarının.

Kundağı motorlu silahların isimlendirilmesi biraz daha karmaşıktır. Genellikle bu araçların isimleri şasi ve silah isimleriyle birlikte "kundağı motorlu şasi" olarak çevrilebilecek "Selbstfahrlafette" kelimesini içerir. Buna örnek olarak Pz.Kpfw.II als Sfl. mit 7.5 cm PaK 40 verilebilir. Sorun şu ki, Almanlar bu isimleri çoğunlukla bürokratik nedenlerle sık sık değiştirmiştir.Çeşitli kaynaklarda bu araçlar için biraz farklı veya tamamen farklı isimler bulmak oldukça yaygındır.

Zırhlı araçların çok basit bir tanımlama sistemi vardı, çoğunlukla Sd.Kfz tanımlaması ve zırhlı aracın tipiyle birlikte üç basamaklı sayısal tanımlamadan oluşuyordu. Dört tekerlekli zırhlı araçlar 'Panzerspähwagen', telsiz versiyonları 'Panzerfunkwagen' ve ağır altı veya sekiz tekerlekli zırhlı araçlar 'Schwere Panzerspähwagen' olarak biliniyordu. Genel olarak bunlar şunlardıgenellikle Sd.Kfz 222 olarak kısaltılır.

Neubaufahrzeug

Yeni bir çok taretli tank gereksinimi 1932 yılında Wa Prw 6 (Alman Ordusunun otomotiv tasarım ofisi) tarafından yayınlandı. Ana taret 7,5 cm (bazı kaynaklarda 10,5 cm'lik bir toptan bile bahsedilmektedir) ve daha küçük 3,7 cm'lik bir top kombinasyonu ile silahlandırılacaktı. İki küçük taret (biri önde ve ikincisi arkaya yerleştirilmiş) her biri bir makineli tüfekle silahlandırılacaktı,Rheinmetall ve Krupp, ilk yumuşak çelik prototipleri yapmakla görevlendirildi. 1934'te iki prototipin tamamlanmasının ardından, üç tam operasyonel araç için bir sipariş daha verildi. Bir kez daha, amacını gizlemek için bunlara 'Neubaufahrzeug' (yeni inşaat araçları) adı verildi. Beşi de başlangıçta test ve mürettebat eğitimi için kullanıldı. Açıkça eski bir tasarım olsa da, bazıNisan 1940'ta Almanya'nın Norveç'i işgali sırasında savaşta kullanılmışlardır. Bazı kaynaklar birkaç tanesinin 1941'de Barbarossa Harekâtı'nın ilk aylarında kullanıldığını öne sürdüğü için nihai akıbetleri belirsizdir.

Panzerwaffe'nin Yükselişi

Panzer I

Önceki araçların hepsi seri üretime uygun değildi ve bir dizi mekanik sorunları vardı. Bunlardan biri, düşük hızlarda çok yüksek tork üreten ve Almanları gerekenden daha ağır tahrikler kullanmaya zorlayan motorlarıyla ilgiliydi. Süspansiyon karmaşık bir tasarıma sahipti, koruma diğer sorunların yanı sıra inceydi. Almanlar için bunların tasarımlar olmadığı açıktıÖnde gelen Alman tank geliştirme savunucuları, General Binbaşı Oswald Lutz ve Kurmay Başkanı Üsteğmen Heinz Guderian, esasen iki tank tasarımının geliştirilmesi için ısrar ediyorlardı. Biri tanksavar rolünü yerine getirmeyi amaçlayan 5 cm'lik bir topla silahlandırılacak, ikinci araç ise daha büyük bir 7,5 cm'lik topla silahlandırılacaktı.Destek. Genel olarak yavaş gelişme göz önüne alındığında, hızlı ve ucuz bir şekilde uygulanabilecek geçici bir çözüme ihtiyaç vardı.

Almanlar tarafından büyük sayılarda kullanılan ilk Panzer Panzer I'di. Krupp tasarımı olan bu araç, başlangıçta yine asıl amacını gizlemek için Landwirtschaftlicher Schlepper La S (esasen tarım traktörü) olarak adlandırılmıştı. Üretim ve tanklarla çalışma deneyiminin yayılmasına yardımcı olmak için Krupp, MAN, Daimler-Benz, Henschel ve Rheinmetall-BorsigHer biri 3 prototip araç üretti. 15 araca üst zırhlı üst yapı veya kule eklenmedi, çünkü asıl amaçları eğitim ve test aracı olarak hizmet etmekti.

La S'in küçük üretim serisinin tamamlanmasının ardından, bir üst koruyucu üst yapı ve iki makineli tüfekle donatılmış küçük bir tek kişilik taret alınarak modifiye edildi. 1934'te üretime girdi ve 1936'ya kadar sürdü ve bu tür 1.075 araç üretildi. Başlangıçta MG Panzerwagen (makineli tüfek silahlı zırhlı araç) olarak adlandırılırken, adı1938'de daha iyi bilinen Panzerkampfwagen I Ausf. A'ya dönüştürüldü.

Panzer I Ausf. A hizmete girmeye başladığında, Krupp motorunun güvenilmez ve aşırı ısınmaya eğilimli olduğu kanıtlandı. Bu nedenle, daha uzun bir şasi, daha gelişmiş bir Maybach motoru ve dört yerine beş yol tekerleğine sahip yeni bir süspansiyon içeren yeni bir versiyon geliştirildi. Ausf. B'nin üretimi Ağustos 1935'te başladı ve Mayıs veya Haziran 1937'de sona erdi ve 400'den az araç üretildi.

Eylül 1939'da Panzer I'in yeni bir versiyonu olan Ausf. C geliştirilme aşamasındaydı. Bu tankın yüksek hızlı bir keşif tankı olarak görev yapması amaçlanıyordu. Yeni torsiyon çubuklu süspansiyon, üst yapı ve farklı silahlara sahip yeni bir taretten başlayarak tamamen yeni bir genel tasarıma sahipti. 1943'ten sonra, başlangıçta Doğu ve Güneydoğu Avrupa'da hizmet gören sadece yaklaşık 40 araç üretilecekti.Cephede ve daha sonra Normandiya'da.

İlk versiyonlar, eğitim aracı olarak orijinal rollerinde iyi performans göstermiş ve tank üretiminde değerli bir deneyim sunmuş olsalar da, savaş performansları en iyi ihtimalle eksikti. Hafif silahlı ve korumalı olsalar da, deneyimsiz ve zayıf donanımlı ordulara karşı hala zorlulardı, ancak daha sert hedeflere karşı kullanımlarının sorunlu olduğu kanıtlandı.Panzer I Ausf. F yaratıldı. İki makineli tüfek silahı korunurken, 80 mm ön zırha kadar muazzam bir koruma yükseltmesi aldı. Bir kez daha, genel tasarım değiştirildi ve görsel olarak öncekilerden tamamen farklı oldu. 1943 boyunca sadece yaklaşık 30 tane üretilecek ve esas olarak Doğu Cephesine tahsis edilecek, bazıları da antipartizan operasyonlar.

Savaşın ilk yıllarında, Panzer I Ausf. A ve B serileri, 1939'daki Polonya seferinden başlayarak Alman hizmetindeki en çok sayıda tankı temsil edecekti. Alman Tümenlerinin hayati bir parçası olsalar da (sadece sayısal olarak), hafif silahlı ve zırhlı bir tankın modern savaş operasyonları için uygun olmadığı başından beri açıktı. Yeterli yedek parça olmadığındanPanzer Is, daha gelişmiş tankların kullanımından aşamalı olarak çıkarılmadan önce 1941 yılına kadar kullanılmaya devam etti. Panzer I şasisi ise savaşın sonuna kadar çeşitli konfigürasyonlarda, çoğunlukla mühimmat taşıma aracı olarak, partizan karşıtı görevlerde, eğitimde ve savaşın son yılında aceleyle yapılan geliştirmelerde kullanıldı.

Panzer I Modifikasyonları

Savaş sırasında Panzer I şasisi çeşitli farklı roller için kullanıldı. İlk modifikasyonlardan biri Panzerkampfwagen I ausf. B ohne Aufbau idi. Bu versiyonun ekipman ve yedek parça taşımaya yer açmak için üst yapısı ve tareti çıkarıldı. Bu versiyon, tam silahlı Panzer I araçlarının bakım ve onarımlarını desteklemekle görevlendirildi.Bu görevde yetersiz kalırlarsa, bunun yerine sadece mürettebat eğitimine tahsis edileceklerdi. Toplam üretim 147 araca ulaştı.

Panzer I eğitim amaçlı olarak tahsis edildiğinden, şasisi bu ihtiyaca daha iyi uyacak şekilde değiştirildi. Yani, üstü açık bölmeye basit zırhlı plakalar eklemekten, üstüne bir Panzer III tareti yerleştirmek gibi daha karmaşık olanlara kadar bir dizi değişiklik yapıldı. Bir başka değişiklik de odun gazı jeneratörü (Almanca: Holzkohlevergaser) ile çalışan modifiye edilmiş bir motor kullanmaktı.Bu değişiklik, savaşın ilerleyen yıllarında yakıtın Almanlar için kıt bir meta haline gelmesi nedeniyle zorunluluktan yapılmıştır.

Panzer I şasisine dayanan bir başka önemli araç da Kleiner Panzerbefehlswagen Sd.Kfz.265 (Kl.Pz.Bef.Wg.) idi. Bu, ekstra telsiz ekipmanı ve bir ek mürettebat üyesi ile donatılmış bir komuta aracıydı. Genel tasarım, taretsiz genişletilmiş bir üst yapı içerdiğinden farklıydı. Bu aracın birkaç versiyonu vardı, daha sonraki araçlar savunma silahları ve birBazı araçlar ilave antenlerle donatılmıştı. 1935'ten 1937'ye kadar olan dönemde bu türden 184 araç üretilmişti. Bunlar yaklaşık 1942'ye kadar kullanımda kaldı ve daha sonra daha modern tasarımlarla değiştirildi.

Panzer I'ler kullanılmaz hale geldikçe, şasileri mühimmat ikmal aracı (Munitionsschlepper Auf Panzerkampfwagen I) olarak yeniden kullanıldı. Başlangıçta, Eylül 1939'da sadece 51 tanesi dönüştürüldü. Savaşın ilerleyen dönemlerinde, mevcut tüm Panzer I'ler bu role dönüştürülecekti. Panzer I mühimmat ikmal araçlarında orijinal konfigürasyona göre çok az değişiklik yapıldı.Bu araçların bir kısmı ayrıca üst yapının üstüne yerleştirilmiş ek bir depolama kutusu da aldı. Bu araçlar daha az sayıda olmak üzere 1945'te savaşın sonuna kadar kullanılmaya devam edecekti. Ayrıca, Versorgungspanzer I olarak bilinen ve aracın üstüne eklenen kutu şeklindeki bir üst yapı ile benzer bir modifikasyon da vardı.Yakıt.

Bilinmeyen sayıda Panzer Is ambulans olarak kullanılmak üzere modifiye edildi (Sanitatswagen I Ausf. B). Bazı Kleiner Panzerbefehlswagen'ler bile bu rol için modifiye edildi. Bunların savunma silahları olmasa da, genellikle ön tarafa veya yanlara büyük bir kırmızı haç boyanırdı. Hizmette olan birkaç resim dışında, kaynaklarda fazla bir şey belirtilmemiştir. Bazı Instandsetzungskraftwagen ve Munitionschlepperbazen bu rol için modifiye edilmiştir.

Düşman sığınaklarını imha etmekle görevlendirilen Alman mühendisler, genellikle bu müstahkem mevkilere ateş altında yaklaşmak zorunda kalıyorlardı. Hedeflere daha güvenli bir şekilde ulaşmak için, bazı Panzer Is'ler patlayıcı yük taşıyıcı olarak modifiye edildi. 75 kg patlayıcı yük içeren bir kayar ray, motor bölmesinin arkasına yerleştirildi. Hedefe ulaşıldığında, yükün basitçe aşağı kayması gerekiyorduUzun bir fünye ile Panzer I'in patlamadan önce emniyete almak için yeterli zamanı vardı. Bu biraz ilkel sistem, aşağı indirilebilen daha uzun hareketli bir metal çerçeve ile değiştirilecekti. Panzer I Ausf. B araçlarında bu modifikasyonlardan az sayıda yapıldı. Bu araç Ladungsleger auf Panzerkampfwagen I Ausf. B olarak adlandırıldı.

Panzer I şasisi aynı zamanda köprü taşıyan bir araç olarak bir uyarlamayı test etmek için de kullanıldı. Köprü ekipmanının ekstra ağırlığının motorda büyük aşırı ısınma sorunlarına neden olması nedeniyle, 1940 yılında sadece birkaç araç üretilip kullanıldıktan sonra bu projeden vazgeçildi.

Panzer I'in ateş gücünü artırmak amacıyla, 4,7 cm'lik bir tanksavar topuna sahip beş taraflı (daha sonra yedi taraflı) bir zırhlı kalkan eklendi. Bu araç 4,7 cm PaK (t) (Sfl.) auf Pz.Kpfw. I Sd.Kfz.101 ohne Turm olarak adlandırıldı, ancak daha çok Panzerjäger I olarak bilinir. 1940 boyunca bu türden 202 araç üretildi. Zayıf zırhı sorunlu olduğunu kanıtlasa da, 4,7 cm'lik topu, savaş sırasındaSavaşın ilk dönemlerinde, yerini daha büyük 5 cm ve daha sonra 7,5 cm tanksavar toplarına bırakmadan önce en yetenekli Alman tanksavar toplarından biriydi.

Hızlı hareket eden Alman birlikleri ateş desteği sağlamak için hala çekili toplara güveniyordu. Bunlar her zaman ilerleyen birlikleri takip edemiyordu ve harekete geçmek için zamana ihtiyaç duyuyordu. Daha hareketli bir topçu aracına ihtiyaç vardı. Bu sorunu çözmek için ilk girişim, bir Panzer I Ausf. B'nin sadece üst üstyapısının çıkarılması ve üzerine 15 cm'lik sIG 33 topunun eklenmesi ile yapılan bir modifikasyondu.Mükemmel olmasa da, Almanlara bu tür modifikasyonların uygulanabilir olduğunu gösterdi ve daha sonra bu araçlarla kazanılan deneyimle daha iyi şasi üzerinde geliştirilmiş modeller geliştirilecekti. 15 cm sIG33 auf Panzerkampfwagen I Ausf. B, 1940 yılında 38 araçlık küçük bir seri halinde üretilecek ve son araç 1943 yılına kadar operasyonel olacaktı.

Panzer I aynı zamanda doğaçlama bir uçaksavar aracı olarak da kullanıldı. Modifiye edilmiş üst yapının üzerine 2 cm'lik bir Flak 38 yerleştirildi. 1941'de sadece 24 adet üretildi ve bunlardan birkaçı 1943'e kadar kullanımda kaldı.

Flakpanzer I'in küçük boyutları nedeniyle, ek yedek mühimmat ve diğer teçhizatı taşımak için mühimmat römorkları sağlandı. Almanlar bunun yeterli olmadığına karar verdi ve ek 24 Panzer I Ausf. A şasisi, 'Laube' (İng. bower) olarak da bilinen Munitionsschleppers olarak modifiye edildi. Panzer I'ler, üst yapı ve taret çıkarılarak ve yerineBasit düz ve dikey zırhlı plakaları vardı. Ön plakada sürücünün nereye gittiğini görebilmesi için geniş bir ön cam bulunuyordu.

Panzer I'e Dayalı Saha ve Doğaçlama Modifikasyonlar

İhtiyaçtan dolayı, bir dizi yeniden kullanılmış veya hasar görmüş Panzer Is tankı veya şasisi, çeşitli rolleri yerine getirmek için sahada modifiye edilmiştir. Bunlar çoğunlukla türünün tek örneği olan veya hatta sınırlı sayıda inşa edilmiş aceleci doğaçlamalardı. Bunlar genellikle nadir olduğundan ve sıklıkla belgelenmediğinden, kullanımları hakkında fazla bir şey bilinmemektedir. Bu tür modifikasyonlar, bir Panzer I ausf. B'nin 1,5 veya 2 cm MG ile donatılmasını içeriyordu151 Drilling üstü açık bir şasiye yerleştirilmiştir. Bilgi eksikliği nedeniyle, bu aracın gerçekte içeriden nasıl tasarlandığını görmek zordur. MG 151 Drilling savaşın sonuna doğru daha fazla sayıda kullanıldığından, bunun Panzer I'in ateş gücünü başka hiçbir şey olmadığında herhangi bir şekilde artırmak için son bir çaba olması muhtemeldir.

Üst yapının üzerine yerleştirilmiş 3,7 cm'lik bir Flak yuvası ile donatılmış bir Panzer I'in başka bir fotoğrafı daha var. İlginç bir şekilde, bu fotoğrafta top namlusu eksik. Fotoğraf, bir onarım deposunda olduğu izlenimini veriyor, bu nedenle belki de top namlusu temizlik için çıkarıldı veya henüz değiştirilmedi.

İspanya İç Savaşı (1936-1939) sırasında, Almanya'nın desteklediği Asi (veya Milliyetçi) taraf, en az bir Panzer I Ausf. A ve bir Ausf. B'nin silahlarını bir alev makinesi ile değiştirdi. Sadece test için kullanılmış olsa da, benzer şekilde modifiye edilmiş birkaç Panzer Is, 1941'deki Alman Tobruk Kuşatması sırasında harekete geçecekti.

Muhtemelen en garip Panzer I modifikasyonlarından biri savaştan sonra Almanya'da bulundu. Bir StuG III'ten alınan ve modifiye edilmiş bir üst yapıya yerleştirilen 7,5 cm'lik bir top içeriyordu. Silahın geri tepmesi kesinlikle zayıf şasi için çok fazla olurdu. Bunun 1945'te Sovyetlerle savaşmak için yapılan son bir çaba olması muhtemeldir. Bir Panzer I'in aşağıdakilerle silahlandırıldığına dair fotoğrafik kanıtlar bile varbir adet 5 cm PaK 38 tanksavar topu.

Panzer I Ausf. B'nin bir başka garip modifikasyonu da motor bölmesine yerleştirilen iki adet Wurfrahmen 40 roket ünitesiydi. Bu örnek muhtemelen 1941 yılı civarında Sovyetler Birliği'nde kullanıldı.

İspanya İç Savaşı sırasında, bazı Panzer I Ausf. As'ler Franco'nun kuvvetleri tarafından kullanıldı. Silahlarının Cumhuriyetçi zırhlılara karşı yetersiz olduğu kanıtlandı. Bu sorunu çözmek için İspanyollar bazılarını 2 cm'lik Breda toplarıyla yeniden silahlandırdılar. Büyük bir başarı olmasa da, en azından Panzer I'in ateş gücünü artırdı. Franco'nun kuvvetleri, bir dizi Cumhuriyetçi T-26 tankını ele geçirmeyi başardığı gibiİspanya'daki Alman askeri komutanlarının tankın tasarımını kınaması üzerine proje sonlandırıldı.

En az bir Panzer I Ausf. A'nın 3,7 cm veya 4,5 cm tanksavar topuyla test edildiği anlaşılmaktadır. Toplar, tareti çıkarılmış olarak aracın üzerine yerleştirilmiştir. Tarihleri hakkında fazla bir şey bilinmemektedir.

Panzer II

Önceki Panzer Is'in bariz eksiklikleri göz önüne alındığında, Mayıs 1936'da Almanlar yavaş yavaş yeni bir geliştirilmiş Panzer II (başlangıçta 2 cm MG Panzerwagen olarak biliniyordu) üretmeye başladı. Yeni araç üç kişilik bir mürettebata sahipti ve bir adet 2 cm top ve bir makineli tüfekten oluşan daha güçlü bir silahı vardı. Zırhı başlangıçta Panzer I'e oldukça benziyordu.Panzer II'nin yeni versiyonlarının piyasaya sürülmesiyle, genel zırh kalınlığı da geliştirilecektir.

Panzer II versiyonlarının isimlendirilmesi biraz kafa karıştırıcı olabilir. Deney ve değerlendirme için kullanılacak olan ilk üretim öncesi seri, a/1, a/2 ve a/3 olarak adlandırılan üç küçük seri (her biri 25 araçlık) halinde üretildi. Bunu, biraz daha fazla sayıda (100 araç) üretilen Ausf. b izledi. İki versiyon, daha sonrakilerden şu şekilde ayırt edilebilirÇiftler halinde yerleştirilmiş ve yaprak yay üniteleri kullanılarak askıya alınmış altı küçük yol tekerleği içeriyordu. Bu iki seri, tank eksikliği nedeniyle esas olarak deneysel nitelikte olsa da, savaşın ilk aşamalarında Polonya gibi yerlerde eylem göreceklerdi.

Üçüncü versiyon Ausf. c idi ve daha sonra A, B ve C alt versiyonlarına ayrıldı. Bunlar biraz daha geliştirilmiş bir zırh koruması (önceki 13 mm'ye kıyasla 14,5 mm), yeni bir beş tekerlekli yaprak yaylı süspansiyon, geliştirilmiş şanzıman vb. içeriyordu. Bu, daha fazla sayıda üretilen standart bir üretim versiyonuydu ve yaklaşık 1.033 adet üretildi. Başlangıçta Panzer IIağırlıklı olarak M.A.N tarafından üretilirken, daha sonra Henschel, Alkett ve Famo gibi yeni üreticiler de dahil edildi.

1938'de Panzer II'nin yeni versiyonları olan Ausf. D ve E geliştirildi ve hizmete alındı. Aynı silahlara ve kuleye sahiptiler, ancak değiştirilmiş bir üst yapıya ve en önemlisi, herhangi bir dönüş silindiri olmadan dört büyük yol tekerleği üzerinde çalışan yeni bir burulma çubuğu süspansiyonuna sahiplerdi. Panzer II Ausf. D ve E, Polonya'da savaş eylemi görürken, düşük performansları nedeniyle50 araç üretilecektir.

Ausf. F, Panzer II'nin son büyük üretim versiyonuydu. Ön zırh kalınlığının 35 mm'ye çıkarılması ve değiştirilmiş bir üst yapıya sahip olması gibi bir dizi iyileştirme aldı. 1942'nin sonunda üretim durdurulmadan önce 500'den biraz daha az üretilecekti.

Ausf. F'nin ardından Almanlar, yalnızca az sayıda üretilen oldukça farklı birkaç Panzer II aracı tanıttı. Ausf. G sınırlı sayıda üretildi ve önceki versiyonlardan oldukça farklıydı, üst üste binen büyük yol tekerleklerine sahip bir burulma çubuğuna sahipti. Ausf. G esas olarak test ve değerlendirme için kullanıldı. Ausf. H ve M de aynı kaderi paylaştı ve her birinden yalnızca bir gövde üretildi.inşa ediliyor.

Panzer II Ausf. J'nin geliştirilmesi esas olarak zırh korumasını mümkün olduğunca artırmaya odaklandı. Ön zırh kalınlığı 80 mm'ye çıkarıldı. Ausf. J projesi az sayıda üretildi ancak savaşta kullanıldı.

Sıradaki araç, hıza öncelik veren bir keşif aracı olan Ausf. L idi (azami hızı 60 km/saatti). 1943'ün başında 500 kadar sipariş verilmiş olsa da, gerçekte sadece 100 kadarı üretilecekti. Bunlar savaşın sonuna kadar cephede kullanıldı.

Panzer II Modifikasyonları

1942 yılına gelindiğinde, yıpranma ve eskime nedeniyle Panzer II sayıları azalmaya başladı ve hayatta kalan araçlar, özellikle kundağı motorlu topçu ve tanksavar araçları olmak üzere başka amaçlar için yeniden kullanıldı. Panzer II'nin modifiye edilmiş şasisine dayanan Almanlar, oldukça farklı iki kundağı motorlu tasarım kullandı. Sınırlı sayıda üretilen ilki, 15 cm sIG 33 auf Fahrgestell idiPanzerkampfwagen II, ikincisi ise daha başarılı olan 10,5 cm silahlı Wespe kundağı motorlu topçu aracıydı. Almanlar Wespe'yi temel alarak, ana top hariç temelde onun bir kopyası olan bir mühimmat taşıyıcı da yarattılar.

1939 yılında Alman Ordusu, sığınak karşıtı bir silah olarak kullanılmak üzere alev atan bir Panzer geliştirmekle ilgileniyordu. Panzer II Ausf. D ve E hizmetten reddedildiği için, bu modifikasyon için şasileri seçildi. Ortaya çıkan araç Panzer II Flamm Ausf. A ve B olarak adlandırıldı, ancak bugün genellikle 'Flamingo' olarak biliniyor. 1942 yılının Mart ayına kadar yaklaşık 150 adet üretildi.Üretildi, ancak çoğunlukla zayıf zırh ve alev projektör sisteminin düşük performansı nedeniyle performansları yetersiz görüldü. Bu Panzer II alevleri cepheden geri döndükçe ve mobil tanksavar araçlarına olan yüksek talep nedeniyle, Almanlar bir kez daha şasiyi bu yeni rol için yeniden kullandılar.

1941'de Almanlar, tanklarının düşman tanklarıyla başa çıkmak için uygun ateş gücünden yoksun olduğunu fark ettiler. Panzer II serisi o zamana kadar umutsuzca eskimişti. Şasileri kullanılabilir hale geldikçe, Almanlar bunları Marder II (Marder I, ele geçirilen Fransız şasisine dayanıyordu) adlı kendinden tahrikli tanksavar serisi olarak adlandırılan ucuz ama ilkel tank avcıları için yeniden kullandılar.Bu araçlardan ilki, modifiye edilmiş Panzer Ausf. D şasisine dayanıyordu ve ele geçirilen Sovyet 7,62 cm PaK 36(r) topları ile silahlandırılmıştı. İkincisi, yerli yapım 7,5 cm PaK 40 tanksavar topu ile silahlandırılmıştı ve çoğunlukla Panzer II Ausf. F şasisine dayanıyordu. Ausf. F tanklarına dayanan bazı Marder II'ler bunun yerine daha zayıf 5 cm PaK 38 ile silahlandırılmıştı. Bu araçlar temelde aynı felsefeyi paylaşıyordu,Mükemmel bir tanksavar silahına sahip ancak zırh koruması yok.

Panzer II Ausf. G'yi temel alan Almanlar, Panzer Sfl. Ic olarak bilinen 5 cm PaK 38 topla donatılmış hafif, kendinden tahrikli bir tanksavar aracı geliştirdi. İki araç üretilse de hizmete alınmadı.

Birleşik Krallık'ın planlanan işgali için Almanlar bir dizi amfibi tank geliştirdi. Panzer II de bu proje için kullanıldı. Panzer II mitt Schwimmkörper özel olarak tasarlanmış bir yüzer uzantı ile birleştirildi. Sonuçta proje kabul edilmedi.

Panzer I'e benzer şekilde, Panzer II'nin de üzerine inşa edilmiş bir köprü tablası versiyonu vardı. Bunlar Panzer I'den biraz daha yetenekli bir çözüm olduğunu kanıtladı, ancak yine de sadece az sayıda üretildi ve 1940 Alman Batı seferi sırasında hizmet gördü.

Panzer I'e benzer bir başka versiyon da Panzer II tankına dayanan tahrip yükü taşıyıcısıydı. Bu aracın çalışma prensibi temelde aynıydı.

Panzer II'nin daha önce bahsedilen versiyonlarının yanı sıra, şasi, komuta araçları, topçu gözcüleri, traktörler, mühimmat tedarik araçları, mühendislik araçları, eğitim, mayın karşıtı roller vb. gibi bir dizi başka görevde de kullanıldı. Bunlar ciddi tasarımların yanı sıra saha modifikasyonlarını da içerir.

Panzer III

Daha sonra Panzer III olarak bilinecek olan tankın geliştirilmesi 11 Ocak 1934'te Alman Genelkurmay Başkanlığı'nın bir toplantısında resmen onaylandı. Ocak ayının sonunda In 6, Wa Prw 6'ya 10 ton ağırlığında 3.7 cm silahlı bir tankın geliştirilmesine başlaması için yetki verdi. Tüm proje basitçe 'Zugführerwagen' (İng. takım komutanının aracı) anlamına gelen Z.W. olarak adlandırıldı, ancak daha sonradaha iyi bilinen Panzer III olarak yeniden adlandırıldı.

Panzer III için, ilk dört ilk versiyon (A'dan D'ye) esas olarak genel tasarımın test edilmesine ve iyileştirmelerin uygulanmasına hizmet etti. İlk silahlanma 3.7 cm'lik bir top olarak seçildi. 5 cm'lik daha güçlü bir top en başından beri talep edilmesine rağmen, üretimdeki sorunlar nedeniyle başlangıçta dahil edilmedi, ancak tank taret halkası bunun takılmasına izin verecek kadar geniştiAusf. A beş büyük yol tekerleğine sahipken, sonraki üçü (B'den D'ye) 8 küçük tekerlek kullanıyordu. Bunlar test için kullanılacak olsa da, tank eksikliği nedeniyle, bazıları 1941'e kadar aksiyon görecekti. Genel olarak, Polonya seferinden sonra, çoğu mürettebat eğitimi için yeniden tahsis edildi.

Ausf. E ve F (neredeyse aynı olan) ortaya çıktığında, daha gelişmiş ve daha basit bir altı tekerlekli süspansiyon tanıtıldı. Bu noktadan sonra Panzer III, Almanya'nın düşmanlarına karşı hızla gelişen tank yarışının ihtiyaçlarına uyacak şekilde sürekli olarak yükseltilecek olan bu temel formu koruyacaktı. Hizmeti sırasında Panzer III (Ausf. E'den başlayarak M'ye kadar)daha güçlü bir 5 cm'lik top (önce L/42 ve daha sonra L/60 uzun namlulu) alacak, zırhı artırılacak, süspansiyonda değişiklikler yapılacaktı. 1943'ün başlarına kadar toplamda 5.007 adet Panzer III (3,7 ve 5 cm'lik toplarla donatılmış) üretilecekti.

1942 yılına gelindiğinde, Almanlar için Panzer III'ün birçok geliştirmeye rağmen yeterli olmadığı ve yeni düşman zırhlarına karşı giderek daha az etkili hale geldiği anlaşılıyordu. Bu nedenle, ana topunun Panzer IV'ün kısa namlulu 7,5 cm L/24 topuyla değiştirilmesine karar verildi. Bu zamana kadar, kısa namlulu top, içi boş mermiler de dahil olmak üzere yeni mühimmat türleri aldı ve bu da çok daha fazlasını sundugeliştirilmiş tanksavar yetenekleri 1942 ve 1943 yıllarında 600'den biraz fazla üretildi.

Panzer III'e Dayalı Modifikasyonlar

Panzer III'e dayanan en yaygın modifikasyonlardan biri komuta tankı versiyonlarıydı. Bunlar, Ausf. D ile başlayarak geliştirme tarihinin erken dönemlerinde uygulandı. Bu tür ilk araçlarda taret yerine sabitlendi, top sahte bir versiyonuyla değiştirildi, motor bölmesinin üstüne daha büyük bir anten yerleştirildi, ek radyo ekipmanı içeride saklandıAna toplarının olmaması onları düşman için kolay hedef haline getirdiğinden, 1942'den itibaren bunlar daha az mühimmat yüküne sahip 5 cm'lik toplarla (hem daha kısa hem de daha uzun versiyonlar) donatıldı.

Alışılmadık bir komuta tankı Panzerbefehlswagen III Ausf. K. Panzer IV'ünkine oldukça benzeyen modifiye bir tarete ve 5 cm'lik bir topa sahipti. Bu tür araçlardan sadece 50 adet üretildi.

Daha az sayıda Panzer III, 1943'ten itibaren mühimmat ikmal tankı olarak kullanılmak üzere modifiye edildi. Modifikasyon oldukça basitti, taret çıkarıldı ve yerine basit bir kanvas yuvarlak şekilli kapak yerleştirildi.

Bir kurtarma aracına olan yüksek talep nedeniyle, Mart 1944'ten itibaren Panzer III bu rol için uyarlandı. Modifikasyon, taretin çıkarılmasını ve üst yapısının üstüne kare şeklinde daha büyük bir bölme eklenmesini içeriyordu. 1945'in başlarında üretim sona erdiğinde, yaklaşık 167 Panzer III bu rol için modifiye edilmişti.

Almanlar daha hassas topçu desteği koordine etmek için Panzerbeobachtungswagen III'ü tanıttı. Amacı, sıradan Panzer III'leri takip etmek ve hedef belirlendiğinde, hızlı bir yanıt için koordinatlarını arkada konumlandırılmış kendinden tahrikli topçu birliklerine göndermekti. Bu rol için, ek radyo ve gözlem ekipmanı ile tedarik edildi. Bunlar çoğunlukla aşağıdakiler kullanılarak inşa edildieski, kurtarılmış veya hasarlı Panzer III'ler.

Savaşın başlangıcında Almanlar Panzer II'ye dayanan alev püskürten tanklar kullandılar. Bu başarılı bir tasarım olarak görülmedi, bu nedenle Panzer III bu rol için yeniden kullanıldı. Top, yaklaşık 1.020 litre alev yağı içeren bir alev püskürtücü ile değiştirildi. 1943'te yaklaşık 100 kadarı modifiye edilecekti.

Birleşik Krallık'ın Temmuz ve Ağustos 1940'ta planlanan amfibi istilası (Deniz Aslanı Operasyonu) için Panzer III'ler Tauchpanzer (İng. submersible tanks) olarak kullanılmak üzere modifiye edildi. Bu araçlar, taretin ön kısmındaki su geçirmez kumaş için eklenen çerçeve tutucu ve gövdeye yerleştirilmiş makineli tüfek topu yuvası ile kolayca tanımlanabilir.ertelenen ve daha sonra iptal edilen bu araçlar Doğu Cephesi'nde hizmet görecekti.

Kullanılamaz hale gelen veya cepheden dönen birçok Panzer III genellikle eğitim aracı olarak yeniden kullanıldı. Esasen, bunların birçoğunun tareti ve üst yapısı kaldırılarak eğitimdeki mürettebat için geniş bir açık çalışma alanı yaratıldı.

Panzer III aynı zamanda bir radyo kontrol aracı olarak da kullanıldı. Böylece, özel ekipmanlar yardımıyla bunlar B IV Sprengstofftraeger'leri uzaktan kontrol ettiler. Bu araçlar çoğunlukla Doğu Cephesi'nde, özellikle Kırım ve Kursk bölgesinde kullanıldı.

Panzer III'ün torsiyon çubuğu süspansiyonu yeterli olsa da, Almanlar bunu daha verimli bir tasarımla değiştirmek istediler. Üst üste binen yol tekerleklerinden oluşan yeni bir süspansiyonu test ettiler. 20 kadar tank bu süspansiyonla modifiye edildi ve test için kullanıldı, ancak üretim siparişi verilmedi. Bunlar Versuchs-Panzerkampfwagen Z.W.40 olarak biliniyordu. Z.W.41 adlı başka bir proje test edildistandart altı tamamen metal yol tekerleği süspansiyonu da üretim için kabul edilmedi.

Minenraumer mit Pz.Kpfw.Antrib, ağır şekilde modifiye edilmiş bir Panzer III kullanılarak inşa edilmiş deneysel bir anti-mayın prototipiydi. Tek prototip savaştan sonra Müttefikler tarafından ele geçirildi.

Temmuz 1943'te Pz.Abt. 505 ve 2. Panzed Tümeni 13 Panzer III'ü Brueckenmaterialtrager (İng. köprü inşaat malzemesi taşıyıcıları) olarak modifiye etti. Bunlar inşa edildikten kısa bir süre sonra, bu tür modifikasyonların yasaklanması ve modifiye edilen tankların sıradan tanklar olarak yeniden inşa edilmesi gerektiği emri verildi.

Schienenkampfwagen SK1, Panzer III'ü demiryolu güvenliği için uyarlamaya yönelik deneysel bir girişimdi. Temel olarak, bir Panzer III'ü demiryolu rayları üzerinden geçebilecek şekilde modifiye eden proje kabul edilmedi ve sadece Ausf. N tankı kullanılarak bir prototip üretildi.

Kuzey Afrika'daki Alman kuvvetleri, mobil topçu araçlarının eksikliğini tamamlamak için bir Panzer III Ausf. H'yi bu rol için modifiye etti. Modifikasyonlar, taretin ve üst yapının çoğu parçasının çıkarılmasını ve 15 sIG 33 top ile zırhlı bir kalkanın monte edilmesini içeriyordu.

Sturmgeschütz III

Büyük Savaş sırasında Alman piyade birlikleri çekili topçu birlikleri tarafından destekleniyordu. Alman Sturmtruppen (İng. Stormtroopers) birlikleri için bu durum hareket kabiliyetine bağlıydı. Gerekli olan çekili topçu birliklerinin yavaş olduğu ve daha müstahkem düşman mevzilerinin ele geçirilmesinde destek görevi için yetersiz kaldığı kanıtlandı. Bu deneyime dayanarak, savaştan sonra büyük Alman Ordusu taktisyeni General Erich von Manstein şunları önerdiYüksek hareket kabiliyetine sahip, iyi korunan ve silahlı kundağı motorlu toplar kullanarak, muharebe operasyonları sırasında piyadelere mobil yakın ateş desteği sağlayacaklardı. Bunlar, yaklaşık 18 araçlık bir tabur gücünde standart Piyade Tümenlerinin organik bir parçası olacaktı. 1930'larda Almanya'nın genel üretim sanayi kapasitesi eksikliği nedeniyle, ilk prototiplerin ortaya çıkması yıllar alacaktıBu araçların geliştirilmesi de Alman Silahlı Kuvvetlerinin farklı kolları arasındaki anlaşmazlıklar nedeniyle engellendi. Sonunda bu araçların doğrudan Topçuların denetimine verilmesine karar verildi. Bu araçlar Sturmgeschütz III (İng. assault gun vehicles) olarak bilinecek, ancak genellikle sadece StuG III olarak tanınacaktı.

Geliştirmeyi hızlandırmak için Panzer III'ün birçok unsurunun yeniden kullanılmasına karar verildi. Tasarım çok basitti ve Panzer III şasisi üzerine yerleştirilmiş kısa namlulu 75 mm'lik bir topla donanmış yeni bir üst yapıdan oluşuyordu. İlk prototipler 1937'de tamamlanmış olsa da, ilk sınırlı üretimin fiilen başlaması 1940'ı buldu. StuG III hizmete girdikten sonraMükemmel bir piyade destek aracı. 1941'de Almanlar Sovyetler Birliği'ni işgal ettiğinde, Almanlar mevcut tanksavar silahlarının T-34 ve KV'ler gibi Sovyet modern tank tasarımlarına karşı neredeyse işe yaramaz olduğunu fark ettiler. 1942'de Almanlar bu sorunu çözmek için, bir tank avcısı olarak daha etkili olan daha uzun 75 mm topla donanmış yeni StuG III'ü tanıttı.StuG III'ün tanksavar rolüne daha fazla kayması nedeniyle Piyade uygun bir destek aracından yoksun kalmıştı. Bunu gidermek için 1943'te StuG III'ün 10,5 cm'lik obüsle donatılmış yeni bir versiyonu tanıtıldı. Her iki versiyon da savaş sona erene kadar üretimde kalacak ve 10.000'den fazla üretilerek savaşın en çok sayıda Alman paletli zırhlı araçlarından biri haline gelecekti.

Daha az sayıda StuG III aracı alev püskürtücülerle silahlandırılmıştır. 10 kadarı bu rol için modifiye edilmiş olsa da, herhangi bir eylem görmeleri olası değildir ve en az ikisi orijinal konfigürasyonlarına geri döndürülmüştür.

Sturminfanteriegeschütz 33B, kutu şeklindeki tamamen kapalı bir üst yapıya yerleştirilmiş 15 cm'lik bir sIG topuyla silahlandırılmış, ağır şekilde modifiye edilmiş bir StuG III Ausf. E veya F/8 şasisiydi. Bu tür araçlardan sadece 24 tane üretildi ve çoğu Stalingrad Savaşı sırasında kaybolacaktı.

StuG III'ler ayrıca mürettebat eğitimi ve daha sonra savaşın sonlarına doğru mühimmat taşıyıcıları gibi başka roller için de modifiye edildi. Her iki versiyonda da top çıkarıldı, aradaki fark sonraki versiyonun eksik top için basit bir zırhlı kapağa sahip olmasıydı.

Dünya Savaşı'nın ikinci yarısında Alman kara kuvvetleri Müttefik kara saldırı uçakları tarafından çok zorlandı. Özellikle Panzer ve Sturmartillerie birlikleri bu saldırılardan çok etkilendi. Savaşın sonuna doğru Ordunun Panzer kolu, Panzer IV'ü temel alan Flakpanzer serisi şeklinde geçici bir çözüm buldu. Sturmartillerie (İng. assault artillery)StuG III ile donatılmış birlikler de kendi korumaları için Flakpanzer istemişlerdir. Bu araçları elde edemedikleri için, olası bir çözüm Panzer III şasisine dayalı bir Flakpanzer geliştirmek ve inşa etmek olmuştur. Az sayıda üretilmiş olsalar da (1-2 prototip dahil 20'den az), savaşın sonucu üzerinde gerçek bir etkiye sahip olmak için çok geç kalmışlardır.

Panzer IV

Daha önce de belirtildiği gibi, Z.W.'yi destekleme rolü daha büyük ve daha güçlü silahlara sahip Begleitwagen tarafından üstlenilecekti. Birincil görevi, belirlenen hedeflere saldırmak değil, düşman tahkim edilmiş mevzilerini yok etmek için yüksek patlayıcı mühimmat kullanmak olacaktı. Begleitwagen üzerindeki çalışmalar 25 Şubat 1934'te In 6 tarafından resmen onaylandı. İki firma, Rheinmetall ve Krupp,Rheinmetall bir ahşap model ve bir yumuşak çelik B.W. prototipi inşa etti. Süspansiyonu aşağı yukarı Neubaufahrzeug'dan alınmıştı. Ana taretin yanı sıra, üst yapıdaki sürücü pozisyonunun yanına daha küçük bir taret daha yerleştirilecekti. Bu proje üretim için kabul edilmeyecekti.

Nisan 1934'te Krupp, Alman Ordusu'na B.W. gereksinimi için iki farklı proje sundu. Her iki araç da aynı 7,5 cm ana top ve iki makineli tüfekle silahlandırılacaktı. İlki, 20 mm ön ve 14 mm yan zırha sahip 17,2 tonluk bir tank olarak tasarlandı. İkincisi ise biraz daha ağırdı (18,5 ton) ve daha kalın 30 mm ön ve 20 mm yan zırha sahipti.ve bir dizi denemeden sonra, sekiz tekerlek veya altı büyük tekerlek kullanan iki model önerildi. Bu iki araçtan hiçbiri seri üretime girmeyecek olsa da, B.W.I Kp, bir dizi iyileştirme ve değişiklikle gelecekteki Panzer IV için temel olarak kullanılacaktı. Her iki prototip araç da, aşağıdakiler de dahil olmak üzere test ve değerlendirme için kullanılacaktıköprü döşeme ekipmanı.

Alman Ordusu yetkilileri Krupp'un B.W.I prototipinden genel olarak memnun kaldılar ve küçük bir seri geliştirilmiş araç üretilmesini istediler. Yeni araç görsel olarak B.W.I prototipiyle aynıydı, ancak birçok iyileştirme ve modifikasyon içeriyordu. Bunlardan bazıları zırh için neredeyse tamamen kaynak kullanımı, farklı bir komutan kupolası, değiştirilmiş bir üst yapı, daha güçlü birve daha büyük motor, tahrik dişlisi ve avara dişlisinin şeklinin değiştirilmesi ve diğer birkaç küçük ayarlama.

Panzer IV savaşın sonuna kadar temel şeklini koruyacaktı (aslında savaşın başından sonuna kadar üretimde kalan tek Alman tankıydı). Elbette üretim ömrü boyunca savaş değerini artırmak için değişiklikler yapıldı. Ausf. A'dan F'ye kadar olan versiyonlar orijinal ateş destek rolünü yerine getirmek için üretildi ve kısa namlulu 7,5 cm L/24 toplarla donatıldı.1942'den itibaren, Ausf. G ile başlayıp J versiyonları ile sona eren rolü, temelde bir destek tankı olmaktan çıkıp bir 'ana muharebe tankı' haline geldi. Panzer IV, düşman zırhını ve gerektiğinde diğer hedefleri de yok etmekle görevlendirildi. Bu nedenle, Ausf. G, Panzer IV daha güçlü 7,5 cm L/43 ve daha sonra daha uzun L/48 toplarla donatıldı.Uzun topla silahlandırılan ilk Panzer IV'ün Ausf. F2 olduğuna dair yaygın bir yanlış kanı olsa da, Almanlar aslında daha sonra bu versiyonu Ausf. G olarak adlandırdı. Panzer IV'te yeni vizör portları, taret yanları için iki parçalı kapak, düz ön üst yapı plakası vb. gibi çok sayıda iyileştirme yapılmış olsa da, en önemli değişiklik (topun yanı sıra)Örneğin, Panzer IV'ün ilk versiyonu sadece 14,5 mm zırha sahipti. Ausf. H ve J harfleri ise 80 mm ön zırha sahipti.

Panzer IV'e Dayalı Modifikasyonlar

Panzer IV şasisine dayalı seri üretim modifikasyonlardan biri Jagdpanzer IV serisiydi. Savaşın ilerleyen dönemlerinde tank üretimi konusunda kötüleşen duruma potansiyel bir çözüm olarak geliştirildi. Daha ucuz, iyi korunan ve iyi silahlandırılmış (7,5 cm L/70 top) bir tanksavar aracı olarak tasarlandı. Modifikasyon doğası gereği basitti ve basit ve yüksek açılı yeni bir tankın yerleştirilmesini içeriyordu.Modifiye edilmiş bir Panzer IV şasisi üzerinde üstyapı. 7,5 cm L/70 top eksikliği nedeniyle, bunun yerine daha kısa versiyon kullanıldı. Bu topun yeterli sayıda üretimi sağlandığında, Jagdpanzer IV/70 (V) 1944 sonlarında hizmete girecekti. 1944'ten 1945'e kadar yaklaşık 769 adet ilk ve 930 adet sonraki versiyon üretilecekti.

Panzer IV taretine 7,5 cm L/70 topunu monte etme girişimi sonuç vermeyince, Almanlar başka bir yaklaşım benimsemeye karar verdiler. Panzer IV şasisini minimum değişikliklerle kullanarak, bu topla donanmış zırhlı bir üstyapı (Jagdpanzer IV'e biraz benzer) yerleştirildi. Geç tanıtılması nedeniyle, savaşın sonuna kadar 277 adet üretilecekti.

Alkett fabrikası Kasım 1943'te Müttefik Hava Kuvvetleri tarafından ağır bir şekilde bombalandığında, StuG III'ün üretimi neredeyse durma noktasına geldi. StuG III'lere olan büyük talep nedeniyle bu kabul edilemez olduğundan, Almanlar hızlı ve kolay bir çözüm bulmak için biraz çaresizdi. Sonunda, Panzer IV şasisini StuG III üst yapısıyla birleştirerek yeni bir araç olan StuG IV'ü yarattılar.

Hibrit Panzer III/IV (her iki araçtan da parçalar kullanılarak) şasisine dayanan bir diğer tanksavar aracı, genellikle 'Nashorn' (İng. Rhinoceros) olarak bilinen 8.8 cm PaK 43/1 auf Fgst.Pz.Kpfw III und IV (Sf) idi. Yeni geliştirilen 88 mm L/71 tanksavar topunu monte etmek için geçici bir çözüm olarak geliştirildi. 1943 yılında üretime başlandı ve savaşın sonuna kadar 494 araç üretildi.Silahları sayesinde son derece etkili olan Almanlar, tam korumalı tanksavar araçlarına odaklanmak isteyerek üretimini artırmaya istekli değildi.

1941 yılında iki Panzer IV deneysel olarak yeniden inşa edildi ve ağır 10,5 cm K18 topuyla silahlandırıldı. 10,5 cm K18 Selbstfahrlafette IVa'nın ağır tank ve sığınak avcısı olarak kullanılması planlanmıştı. Diğer projeler daha öncelikli olduğu için bu araç hizmete alınmayacaktı.

Luftwaffe, İkinci Dünya Savaşı'nın ikinci yarısında Almanya semalarında ve işgal altındaki topraklarda kontrolü kaybettikçe, Müttefik uçaklarına karşı yeterli koruma sağlayamaz hale geldi. Panzer tümenleri avcı uçaklarının koruma eksikliğinden özellikle etkilendi, çünkü her zaman en yoğun çatışmaların merkezinde yer aldılar. Almanlar bir dizi yarı paletliBu araçlar çok sınırlı zırha sahipti ya da hiç zırhı yoktu ve yerden ya da havadan düşman ateşine karşı savunmasızdı. Tank tabanlı bir uçaksavar aracı, hafif silah ateşine ve topçu/havan toplarının yüksek patlayıcılı şarapnel parçalarına karşı genel olarak daha iyi bir koruma sağlayacaktı. Bu nedenle 1943 yılında Krupp bir uçaksavar aracı geliştirdi.Bu ilk prototip yetersiz silahı nedeniyle kabul edilmemiş olsa da, daha güçlü 3,7 cm Flak 43 ile donatılmış biraz değiştirilmiş bir versiyon (genellikle Möbelwagen olarak bilinir) hizmete girecektir.

Möbelwagen'in büyük bir dezavantajı vardı, çünkü ateş etmek için çok fazla zamana ihtiyaç duyuyordu ve bu nedenle ani bir düşman saldırısına karşı etkisizdi. Hazırlık yapmadan cevap verebilecek bir Flakpanzer daha çok arzu edildi ve bu tür ilk araç, genellikle 'Wirbelwind' olarak bilinen Flakpanzer IV 2 cm Flak 38 Vierling idi.Bu nedenle yeni bir tarete çok daha güçlü 3.7 cm Flak 43 yerleştirildi ve 'Ostwind' (İng. Eastwind) doğdu. Bu iki aracı geliştirme girişimleri, dört adet 30 mm uçaksavar topu ile donatılmış bir Wirbelwind ve yan yana monte edilmiş iki adet 3.7 cm Flak 43 topu ile donatılmış bir Ostwind'in yaratılmasına yol açtı.Ancak, birkaç prototip dışında bunlar benimsenmedi.

Daha önce bahsedilen Wirbelwind ve Ostwind'in tamamen dönen taretleri mürettebata bir miktar koruma sağlarken, tamamen kapalı bir taret daha çok arzu ediliyordu. Bu nedenle Daimler-Benz, 1944 yılında tamamen kapalı bir tarete sahip olan Kugelblitz uçaksavar tankını tasarladı ve üretti.Savaşın son günlerinde.

Nashorn'un geliştirilmesine paralel olarak ve aynı hibrit Panzer III/IV şasisini kullanan Almanlar, Hummel (İng. Bumble Bee) olarak bilinen kendinden tahrikli bir topçu aracı geliştirdi. Üstü açık bir üst yapıya yerleştirilmiş 15 cm'lik bir sFH obüs ile silahlandırılmıştı. 1943'ün başlarında üretilmeye başlandı ve 1945'e kadar 900'den biraz daha az sayıda araç üretilecekti.Almanlar Hummel'ı temel alarak bir mühimmat destek aracı üretti. Bu temelde topu çıkarılmış ve basit bir zırhlı örtü ile değiştirilmiş bir Hummel'dı. Gerektiğinde bunlar topçu versiyonuna geri dönüştürülebiliyordu. 100 kadar bu tür araç üretildi.

Panzer IV şasisi, 10,5 cm obüs silahlı kundağı motorlu araçların geliştirilmesi fikrini test etmek için kullanıldı. Bunlardan biri, kısaltılmış bir Panzer IV şasisi kullanılarak inşa edilen Geschützwagen IVb für 10,5cm leFH 18/1 idi. Silahları, yaklaşık 70 derece hareket kabiliyetine sahip üstü açık bir tarete yerleştirilmişti. Diğer iki proje, Heuschrecke IVb ve le.F.H. 18/40/2 auf Geschützwagen III/IV, kendiPanzer II şasisi aynı topla çok daha ucuza donatılabildiği için bu projelerin hiçbiri hizmete alınmadı.

Panzer IV şasisine dayanan bir başka kundağı motorlu topçu aracı da Sturmpanzer IV'tü. Hummel'ler sadece hafif zırhlıyken ve uzun menzilli ateş sağlamak için tasarlanmışken, Sturmpanzer IV daha doğrudan bir ateş desteği rolünü yerine getirmek için tasarlanmıştı. Bu nedenle de ağır zırhlıydı. Ana silahı biraz değiştirilmiş 15 cm sIG 33 topuydu.

Mart 1944'ten itibaren cepheden dönen Panzer IV'ler komuta aracı olarak modifiye edilmeye başlandı. Bunlar ilave telsiz ve hava teçhizatı ile donatıldı. Mühimmat yükü 87'den 72'ye düşürüldü. 1944 yılı boyunca 100'den biraz fazla araç yeniden inşa edildi.

Bir başka modifikasyon da Panzerbeobachtungswagen IV (İng. artillery observation vehicle) idi. Bu araçların komuta kupolası çıkarılmış ve yerine StuG III'ten alınan ve 7 küçük periskopu olan bir kupola yerleştirilmişti. Ekstra telsizler gibi ilave ekipmanlar içeride depolanmış, bu da ana silah için mühimmat yükünün azaltılmasına ve eş eksenli makineli tüfeğin çıkarılmasına neden olmuştu.Bu tür araçlar 1944'te ve 1945'in başlarında üretilecekti.

Bilinmeyen sayıda farklı Panzer IV şasisi, 'Karlgerät' kod adlı kendinden tahrikli devasa kuşatma havan topları için mühimmat ikmal aracı olarak kullanılmak üzere modifiye edilmiştir.

Bazı Panzer IV şasileri modifiye edilecek ve mühimmat ikmal aracı olarak kullanılacaktı. Bunlar, Alman hizmetindeki bu araçlar için standart yapı şemasını takip etti. Taret çıkarıldı ve basit bir ahşap veya sac kapakla değiştirildi. 1944'ün sonlarında, birkaç Panzer IV Ausf. F şasisi, esasen tank kurtarma araçları olan Bergepanzers olarak değiştirilecekti. Bu araçlarda taretkaldırılmış ve yerine basit yuvarlak ahşap plakalar yerleştirilmiştir.

Panzer IV'ün tanksavar yeteneklerini artırma umuduyla, 1942'nin başlarında bir araç 5 cm L/60 topla test edildi. Kurulumun uygulanabilir olduğu kanıtlansa da, daha güçlü olan 7,5 cm L/43 yavaş yavaş üretime girdiği için benimsenmedi.

Bir başka deney de Waffe 0725'in yerleştirilmesiydi. Bu aslında tungsten mermi atan 75/55 mm kalibreli deneysel bir konik delikli toptu. Tungsten sıkıntısı nedeniyle bu özel top hiçbir zaman hizmete girmedi.

Savaş sırasında, modifiye edilmiş bir Panzer IV'ün taret yanlarına iki adet 7,5 cm Rücklauflos Kanone 43 geri tepmesiz top monte etme önerisi vardı. Ayrıca, 7,5 cm'lik ana topun yerine bir adet 3 cm MK 103 otomatik top daha kullanılacaktı. Proje hiçbir yere varmadı ve sadece ahşap bir maket yapıldı.

Bir Panzer IV, mobil bir roketatarı test etmek için kullanılacaktı. Modifikasyon, Panzer IV'ün taretinin tamamen dönebilen bir roket fırlatma sistemine sahip yeni bir taretle değiştirilmesini içeriyordu. Bu sistem, hareketli ve korumalı bir çerçeveye yerleştirilmiş dört adet 280 mm roketten oluşuyordu. Bu yeni silah sistemi test edildikten sonra, muhtemelen Panzer IV'e olan yüksek talep nedeniyle hizmete alınmadı.Tanklar.

Savaştan önce, Alman Ordusu köprü taşıyan Panzerler fikriyle ilgileniyordu. 1939'da Krupp, Panzer IV Ausf. C şasisine dayalı altı Brückenleger IV (köprü taşıyan tank) geliştirdi ve üretti. Bunlar cephede kullanılsa da, genel performansları yetersiz bulundu ve Panzer IV Ausf. C şasisine dayalı başka Brückenleger üretilmedi.Panzer IV Ausf. C şasisine dayanan Brückenleger IV, Temmuz ve Ağustos 1940'ta standart tanklar olarak yeniden inşa edilecek, ancak Ausf. E üstyapıları ve Ausf. C taretleri kullanılacaktı.

Infanterie Sturmsteg auf Fahrgestell Panzerkampfwagen IV olarak da bilinen Brückenleger IV s (Sturmstegpanzer), bir Panzer IV'ün köprüleme ekipmanıyla donatılmış ikinci versiyonuydu. Önceki versiyonun aksine, bu araç köprüler yerine uzatılabilen merdivenlerle donatılmıştı. Bu araç, özünde, yardımcı olmak için biraz değiştirilmiş yangın söndürme merdivenleri kullanıyorduİki veya dört (kaynağa bağlı olarak) Panzer IV Ausf. C bu amaç için modifiye edilmiştir.

Önceki tüm Alman tankları gibi Panzer IV de eğitim tankı olarak kullanıldı. Bunlar çoğunlukla ön hat hizmetinden geri çağrıldı ve bu rol için orijinal veya değiştirilmiş konfigürasyonda (taretsiz) kullanıldı.

Panzerfähre, Alman tanklarını su üzerinden taşımak için kullanılan Panzer IV şasisine dayanan özel olarak tasarlanmış bir araçtı. Teoride, iki Panzerfähre, üzerine bir tank veya başka bir aracın yerleştirileceği bir sal ile bağlanırdı. Daha sonra, iki Panzerfähre temel olarak kargoyu kıyıdan kıyıya taşımak için bir feribot görevi görürdü. Net olmamakla birlikte, pratikte bunun olmadığı anlaşılıyorİki prototip dışında başka üretim siparişi verilmedi.

1944 yılında bir Panzer IV, yeni bir hidrostatik tahrik eklenerek modifiye edildi. Motor bölmelerinin arka kısmı büyük ölçüde değiştirildi. Bu araç hizmete alınmadı.

İki Panzer IV yeni bir tür iç içe geçmiş süspansiyonu test etmek için kullanılacaktı. Bu süspansiyon test edilmiş olsa da benimsenmedi. Yeterli bir gelişme sağlayıp sağlamadığı ya da daha gelişmiş Panther ve Tiger için sadece test araçları olarak mı tasarlandıkları belirsizdir.

Panzer IV'ün genel performansının iyileştirilmesine yönelik bir dizi öneri ve kağıt üzerinde proje de vardı. 7,5 cm'lik uzun L/70 topuyla donanmış yeni bir taretin yerleştirilmesi veya üst yapının eğimli zırha sahip yeni bir yapıyla değiştirilmesi bunlardan bazılarıydı. Bunların hiçbiri hayata geçirilmedi.

Panzer V Panter

1941'deki Barbarossa Harekatı sırasında T-34 ile karşılaşma deneyimi, Almanları ona etkili bir şekilde karşı koymak için uygun bir çözüm bulmaya zorladı. M.A.N ve Daimler-Benz bu tür tasarımlar üzerinde çalışmaya başladı ve projelerini 1942'de Alman Ordusuna sundu. Sonunda M.A.N tasarımının daha iyi olduğuna karar verildi ve sonunda Panther Ausf. D'nin yaratılmasına yol açtı.Ausf. A ve son olarak G. Bunlar, diğerlerinin yanı sıra, zırh korumasını artırmak, yeni bir komuta kupolası eklemek ve gövdeye yerleştirilmiş bir makineli tüfek topu yuvası almak gibi bazı iyileştirmeler içeriyordu. Ausf. F, sıradaki bir sonraki versiyondu ve savaşın sona ermesi nedeniyle sadece deneysel olarak kaldı. Bir dizi iyileştirmeyi içerecek olan Panther II projesi nihayetindeiptal edildi ve sadece bir prototip üretildi. Savaş sırasında toplamda 6.000 kadar Panter üretilecekti.

Önceki Panzerler gibi, Panterler de komuta aracı olarak kullanılıyordu. Aynı şekilde, bunlar ek telsiz ekipmanlarıyla donatılmıştı. Bunlar, ek telsiz antenleriyle kolayca tanımlanabiliyordu.

Panther şasisi bir topçu gözlem aracı prototipi için kullanıldı. En az bir prototip tamamlanmış olsa da, hizmete kabul edilmeyecekti. Almanlar bunun yerine Panzer IV'ü kullanmaya karar verdiler.

Almanlar uygun bir zırhlı kurtarma aracına sahip olsalardı, birçok Panzer kaybı kolayca önlenebilirdi. Bu rolde kullanılan yarım paletler zırhsızdı ve her zaman yetersizdi. Bu önemli sorunu çözmek için, 1943'te Henschel, Panther tank şasisine dayalı böyle bir araç geliştirmeye başladı. Üretim aynı yıl başladı, başlangıçta Ausf. A ve daha sonraG.

Hiç şüphesiz, en gelişmiş ve etkili Alman tank avcısı Jagdpanther'di. Üzerinde çalışmaya Krupp tarafından başlandı, ancak 1942'de Daimler-Benz'e yeniden tahsis edilecek ve daha sonra 1943'te Miag'a verilecekti. Mükemmel bir uzun namlulu 8.8 cm top, iyi hareket kabiliyeti ve koruma içeriyordu. Ne yazık ki Almanlar için, yavaş gelişme ve Müttefik bombalama saldırıları nedeniyle 400'den azısavaşın sonuna kadar inşa edilecek.

Alman uçaksavar tank projesi devam ederken, bu aracın ana şasisi Panzer IV idi. 1943'ten itibaren Panther tankı için birkaç farklı silah konfigürasyonu önerisi de vardı. Bunlar arasında 2 cm Flakvierling, 3,7 cm (ikiz veya üçlü konfigürasyon), 5,5 cm Flakzwilling ve hatta 88 mm kalibreli bir ağır Flak topu vardı. Önerilen ilk tasarım çizimleri tamamlandıMayıs 1943'ün sonlarında Rheinmetall tarafından önerildi. Silahlanma, özel olarak tasarlanmış bir tarete monte edilmiş dört adet 20 mm MG 151/20'den oluşuyordu. Bu öneri, çoğunlukla 1944 standartlarına göre zayıf silahlanma nedeniyle hiçbir zaman uygulanmadı. 3.7 cm ve 5.5 cm kalibreli toplar daha umut vericiydi. Sonuçta, sadece iki adet 3.7 cm uçaksavar topu ile donatılmış ahşap bir maket inşa edildi. 8.8 cm silahlı Flak Panthers üzerindeki çalışmalarhiçbir yere varamadı.

Özellikle 1944 yılında, 653. Tabur'un teknisyen ve mühendisleri, Alman ve ele geçirilen araçlara dayanan bir dizi doğaçlama araç üretmeyi başarmıştır. Bu araçlardan biri, bir Bergepanther üzerine kaynaklanmış bir Panzer IV tareti kullanılarak oluşturulmuştur. Bir başka örnekte ise, ikinci bir Bergepanther üzerine 2 cm'lik bir Flakvierling 38 yerleştirilmiştir.

Panzer VI Tiger I ve Tiger II

Almanlar tarafından ağır tank konseptinin geliştirilmesi, ağır Fransız tanklarına karşı koymak için 30 tonluk bir ağır tanka ihtiyaç duyulacağının teorize edildiği 1935 yılına kadar uzanmaktadır. Bu tür araçlar üzerindeki çalışmalar birkaç yıl sonra, Henschel'in 50 mm zırhla korunan ve 7,5 cm L/24 topla donatılmış bir ağır tank geliştirmekle görevlendirilmesiyle başlamıştır.Birkaç deneysel şasi ve 0 serisi araçların küçük üretimi yapılmış olsa da, hizmet için kabul edilmeyecekti. 1944'te Batı savunma hattına sığınak olarak yerleştirildikleri için taretler bazı eylemler görecekti. İki modifiye şasi, büyük 128 mm silahlı tanksavar araçları için yeniden kullanıldı.

1939'dan kalma bir başka ağır tank projesi, Henschel tarafından geliştirilen ve ön zırhı 80 mm kalınlığında olan bir şasi ve 10,5 cm'lik bir topla donatılmış bir Krupp tareti içerecekti. 1941'e gelindiğinde, savaş performansını artırma umuduyla, zırh 100 mm'ye çıkarılacak ve top, Waffe 0725 adlı deneysel bir konik delikli topla değiştirilecekti. VK36.01(H) olarak adlandırılan bu araç, ancakmühimmatı için gerekli olan tungsten eksikliği nedeniyle 1942'de iptal edildi.

Dr. Ferdinand Porsche'nin Ağır Tank Projeleri

Dr. Ferdinand Porsche, 1939'un sonundan sonra Alman Ordusu için bir ağır tank projesi geliştiren bir mühendisti. Özellikle daha sonra çalışmalarında uyguladığı hibrit (elektrik ve benzin kombinasyonu) motorların geliştirilmesiyle ilgileniyordu. İlk tasarımı Porsche Typ 100 (daha çok VK30.01(P) olarak bilinir) idi. Tiger'ın acil ihtiyaçları nedeniyleprogramından çıkarıldı ve tespit edilen bir dizi sorun nedeniyle (yüksek yakıt tüketimi, süspansiyon sorunları, vb.) proje iptal edildi. Sadece bir (veya kaynağa bağlı olarak iki) yumuşak çelik prototip üretilecek ve test için kullanılacaktı.

Mayıs 1941 sonunda Hitler yeni ağır tank projesi için gereksinimleri yayınladı. Bunlar arasında zırh kalınlığının artırılması ve 88 mm'lik bir topun kullanılması da vardı. Dr. Porsche Temmuz 1941'de bu yeni tasarım üzerinde çalışmaya başladı ve iki ay sonra ilk çizimler ve hesaplamalar hazırdı. Bir önceki araca benzer şekilde, bu proje başlangıçta Typ 101 (VK45.01(P) veya Tiger(Böyle bir aracın yapımı bir tank üreticisi olan Nibelungenwerk'e verildi. İlk prototip Nisan 1942'de tamamlandı ve Hitler'e doğum gününde sunuldu. Yapım karmaşıklığı ve motorla ilgili sürekli sorunlar nedeniyle bu proje de iptal edilecekti.

Sipariş edilen 100 adet Typ 101 gövdesinin büyük bir kısmı ya tamamlanmış ya da yapım aşamasında olduğundan ve büyük bir mali yatırım gerektirdiğinden, bunların bir şekilde yeniden kullanılması gerekiyordu. Uzun tartışmalardan sonra, daha uzun 8,8 cm L/71 topla donanmış bir tanksavar/saldırı aracı geliştirilmesine karar verildi. Bu, en çok 'Ferdinand' veya 'Elefant' olarak bilinen 91 adet Panzerjäger Tiger (P)'nin yaratılmasına yol açacaktı.Çok az sayıda üretilmiş olsa da, bu araçlar 1943'ten 1945'e kadar yoğun bir şekilde kullanıldı.

Birçok Ferdinand, düşman tarafından vurulup imha edilmek yerine, kendi mürettebatı tarafından hareketsiz hale getirilip havaya uçurularak kaybedildi. O zamanlar, ağır Ferdinand'ı kurtarabilecek yeterince güçlü bir araç yoktu. Bu sorunu bir şekilde çözmek için, mevcut üç Tiger (P) şasisi Bergepanzer olarak yeniden inşa edildi. Modifikasyon, çok daha küçük, tamamen kapalı yeni birÖnüne topa monteli 7.92 mm MG 34 makineli tüfek yerleştirildi ve yanlarda iki tabanca portu daha vardı. Bu üç araç Ağustos 1943'te tamamlandı ve her bölüğe bir araç olmak üzere 653. Tabura verildi. Çekme aracı eksikliğini çözdüler ve yardımları sayesinde birçok Ferdinand kurtarıldı.

Önceki tasarımların başarısızlığı ve acil ağır tank ihtiyacı göz önüne alındığında, Almanlar biraz çaresiz bir durumdaydı. Geliştirmeyi hızlandırmak için, Henschel bir şasi tasarlamakla görevlendirilirken, taret tasarımı VK45.01 (P) aracından alınacaktı. Henschel mühendisleri, önceki VK36.01 projelerinden nihai tahrikler, genelPrototip tamamlanıp test edildikten sonra, 1941 yılında yaklaşık 100 araç için ilk üretim siparişi verildi. Bu araç ünlü ve bir dereceye kadar efsanevi Panzerkampfwagen Tiger'dı. Çok fazla üretilmese de (toplam üretim yaklaşık 1.346 araca ulaştı), Tiger savaşın sonuna kadar tüm cephelerde yoğun eylem görecekti.mükemmel bir araçtı, ilk çıktığında hem zırh hem de ateş gücü bakımından tüm Müttefik tanklarından üstündü.

Kaplanların genel olarak nadir görülmesi nedeniyle, diğer roller için modifikasyonları asgari düzeydeydi. Bu tür bir modifikasyon, temelde yalnızca ek radyo ekipmanı ekleyen bir komuta aracı versiyonuydu. Taretin içinde daha fazla yer açmak için, taret eş eksenli makineli tüfek çıkarıldı.

1943 yılının başlarında Alkett, 38 cm'lik roket havanını bir Tiger şasisine monte etmek için çalışmaya başladı. İlk planlar bu silahın yeni üretilen bir şasiye monte edilmesini içeriyordu. Projenin gecikmesi ve yeni Tiger şasilerinin bulunmaması nedeniyle Nisan 1944'te Hitler, bunun yerine cepheden dönen 12 şasinin kullanılması talimatını verdi. Nihayetinde, bu türden yalnızca 18 araç üretilecek ve harekete geçecektiAğustos 1944'teki Varşova Ayaklanması'ndan sonra başladı.

Bir Tiger tankının muhtemelen bilinen tek bir saha modifikasyonu vardır. Ana silah çıkarılmış ve yerine bir tür vinç gibi görünen bir şey yerleştirilmiştir. Bu modifikasyonun bir resmi mevcut olsa da, ne yazık ki bu modifikasyonun nedeni veya amacı bilinmemektedir. Büyük olasılıkla bir yıkım aracı olarak kullanılmak istenmiştir, ancak bu doğrulanmamıştır.

Tiger 1942'de tanıtıldığında mükemmel savaş özelliklerine sahip olsa da, Alman mühendisler boş durmadı ve daha uzun 8.8 cm L/71 topla donanmış geliştirilmiş bir versiyon tasarlamaya devam etti. İlk çalışmalar çoğunlukla mevcut tasarımın yükseltilmesine dayanıyordu, ancak bu, Panther II gibi araçlarla standartlaştırılmış üretim parçaları lehine atıldı. Yeni silahın yanı sıra, aynı zamandaBu araç Panzerkampfwagen Tiger Ausf. B olarak adlandırıldı, ancak bugün genellikle Tiger II veya 'King Tiger' olarak anılmaktadır. 1.234 araçlık bir üretim siparişi ile hizmete kabul edilecek, ancak 1944'ten 1945'e kadar sadece 489 araç teslim edilecekti. Porsche ayrıca ilk çalışmasına dayanan benzer bir araç önerdi, ancak buüretim için kabul edildi.

51. araçtan başlayarak, yeni inşa edilen her 20 tanktan biri, karargâhla iletişim kurmak veya uçaklarla saldırıyı koordine etmek için bir komuta aracı olarak kullanılacaktı. Bu nedenle, önceki tüm Alman komuta tanklarında olduğu gibi, ek telsiz ekipmanı ve hava antenleri eklendi.

1943'ten sonra Almanlar daha büyük kalibreli 12.8 cm'lik topu araçlarına monte etmekle ilgilenmeye başladılar, ancak sınırlı bir başarı elde ettiler. Henschel, Tiger II şasisini temel alarak, sadece Jagdtiger olarak bilinen yeni bir tanksavar aracı geliştirecekti. Bu, savaş sırasında hizmet gören en ağır korumalı (250 mm'lik ön zırh ile) ve silahlı Alman aracıydı. Geç tanıtılması nedeniyle(üretim 1944'te başladı) ve büyük maliyeti nedeniyle sadece 90'dan az araç üretildi.

Panzer VIII 'Maus'

En büyük Alman tankı, ironik bir şekilde 'Maus' (İng. Mouse) olarak bilinen Panzer VIII idi. 12.8 ve 7.5 cm'lik toplarla donatılmış 188 tonluk ağır bir araçtı. Alman Ordusu başlangıçta bu aracın geliştirilmesine ilgi göstermiş olsa da, büyük maliyeti ve karmaşıklığı nedeniyle proje iptal edildi ve sadece iki prototip ve birkaç tamamlanmamış gövde üretildi.

İhracat Tankları

Krupp, esas olarak ihracata yönelik bir dizi tank geliştirmeye çalıştı. İlk araç, iki kişilik mürettebatı ve iki makineli tüfekten oluşan silahlarıyla LKA hafif tankı olarak adlandırılan Panzer I'in aşağı yukarı geliştirilmiş bir kopyasıydı. Süspansiyon oldukça farklıydı. 2 cm'lik bir top ve bir makineli tüfek barındıran modifiye edilmiş bir taretle donatılmış ikinci bir versiyon da önerildi.

İkinci proje biraz daha büyüktü ve daha sonraki Panzer III ve IV'e benziyordu. Bu, mittlerer Kampfwagen für Ausland (m.K.A) idi. Alışılmadık bir şekilde, 4,5 cm'lik bir topla silahlandırılmıştı. Savaşın patlak vermesi nedeniyle, bunların hiçbiri herhangi bir ihracat siparişi alamadı.

Mühendislik Araçları

Almanlar bir dizi elle ya da uzaktan kumandalı istihkâm aracı kullanmalarıyla bilinirlerdi. Bunlar öncelikle mayın tarlalarını temizlemek ya da müstahkem mevkileri imha etmek için tasarlanmışlardı. Bu araçlardan bazıları Borgward B.IV Sd.Kfz.301, BI ve B II Minenraeum-Wagen ve Leichte Ladungsträger 'Goliath' idi.

Deneysel ve Önerilen Projeler

Savaş öncesinde ve sırasında Alman mühendisler, basit kundağı motorlu araçlardan devasa ağır tanklara ve hatta gülünç kara gemilerine kadar çok sayıda farklı proje önerdiler. Tüm bu projeleri listelemek neredeyse imkansız bir görevdir. Bazıları prototip aşamasına geçerken, diğerleri sadece kağıt üzerinde kaldı ve haklarında çok az veya hiç bilgi bulunmadı. E serisi (Entwicklung -geliştirme), örneğin, en azından teoride, birçok üretim parçasını paylaşan farklı araç türlerini tanıtmak için önerilen bir girişimdi. Bir dizi faktör nedeniyle, bu proje hiçbir zaman tanıtılmadı ve sadece birkaç kısmen inşa edilmiş prototip ve maket üretildi.

Almanlar ayrıca deneysel Gepanzerter Munitions-Schlepper VK.301 ve 302 gibi tamamen paletli ve korumalı mühimmat ikmal araçları geliştirmeye çalıştılar. Bunlar hizmete girmiş olsa da, sadece az sayıda üretilecekti. Bu tür iki araç deneysel hafif tanksavar araçları olarak modifiye edilecek, ancak üretime girmeyecekti.

Beutepanzer

Birçok ülkenin fethedilmesiyle birlikte Almanlar, zırhlı araçlar da dahil olmak üzere büyük silah stoklarına sahip oldular. Alman Ordusu, basit ikmal kamyonlarından tank gibi savaş araçlarına kadar her zaman yeterli askeri araçtan yoksundu. Bu nedenle, ele geçirilen büyük miktarda aracı yeniden kullanmaktan çok mutlu oldular. Özellikle Fransız araçları, Alman Ordusu tarafından geniş çapta kullanıldı.Fransız araçları (hem tanklar hem de tamamen paletli traktörler) modifiye edildi ve kendinden tahrikli tanksavar ve topçu araçları olarak benimsendi. Örneğin, Lorraine traktörü büyük ölçüde modifiye edildi ve 10,5 cm ve 15 cm obüs veya7,5 cm tanksavar topu. Diğer örnekler arasında alev püskürten ve 10,5 cm silahlı B1 bis, 4,7 cm silahlı R 35 tankları vb. yer alıyordu.

Sovyet araçları ve topları da Almanlar tarafından büyük ölçüde kullanıldı. 1941'de kendi tanklarına karşı bariz üstünlükleri nedeniyle KVs serisi ve T-34 tankları Almanlar tarafından özellikle övgüyle karşılandı. T-34 özellikle tank kurtarma, mühimmat taşıyıcı ve orijinaline kadar çeşitli yardımcı rolleri yerine getirmek için modifiye edildi (çoğu durumda sadece taret çıkarılarak)KV, kullanılmasına rağmen, nadiren başka roller için modifiye edildi ve birkaç sefer yapıldı. Böyle bir modifikasyon, bir KV-1'in Alman 7,5 cm tank topuyla yeniden silahlandırılmasını içeriyordu.

Tabii ki, ele geçirilen tüm ekipmanlar yeterli sayıda mevcut değildi. Bu durumlarda, kullanımları sınırlı olurdu ve hatta bazen hurdaya çıkarılırlardı. Ele geçirilen araçlar genellikle isimlerini korudular, bir Sd.Kfz. numarası ve örneğin menşe ülkesini (bu durumda Fransa) temsil eden küçük bir harf (f) aldılar. Diğer örnekler şunlardır: a - Amerikanisch / Amerikan, e -Englisch/Birleşik Krallık, i -Italienisch/İtalya, p- Polnischer/ Lehçe, r - Russisch/ Rusça, t -Tschechoslowakei/Çekoslovakya, y - Yugoslawisch/ Yugoslavya vb.

Panzer 35(t) ve 38(t) serisi

Savaştan önce, daha büyük olan Panzer III ve IV'ün tank üretimini artırmak için çok sayıda girişimde bulunulmasına rağmen, sınırlı endüstri nedeniyle bu mümkün olmadı. Almanlar bunun yerine çok sayıda zayıf silahlı Panzer I ve Panzer II kullanmak zorunda kaldı. 1939'un başlarında Çekoslovakya'nın ele geçirilmesi sırasında, Almanlar iyi bilinen ve geliştirilen Škoda veČKD (Českomoravska-Kolben-Danek) fabrikaları ile Almanlar, 200 kadar LT vz. 35 ve daha da önemlisi 150 kadar LT vz. 38 (o zamana kadar hepsi tamamlanmamış olsa da) dahil olmak üzere büyük tank stokları elde etti.

LT vz 35, Alman hizmetinde Panzer 35(t) olarak yeniden adlandırıldı. Savaşın başında Alman Panzer Tümenlerini desteklemek için kullanıldı. Genel olarak iyi bir tasarım olsa da, 1941 savaş standartlarına göre modası geçmiş hale geliyordu.

Nispeten az sayıda kullanıldığından ve Almanlar üretime devam etmekle ilgilenmediğinden, Panzer 35(t)'ye dayanan sadece birkaç modifikasyon geliştirildi. Bunlardan biri, motor bölmesinin üzerine yerleştirilmiş büyük bir antene sahip bir komuta aracıydı. İkinci versiyon, az sayıda üretilen bir topçu çekme aracıydı.

1942'de Almanlardan daha fazla üretim siparişi almak isteyen Škoda yetkilileri bir dizi zırhlı araç geliştirdi. Bunlardan bazıları T-15 ve T-25 tankları ve hatta Panzer 35(t) şasisine dayanan kendinden tahrikli bir versiyondu. T-15 prototipleri gerçekten inşa edilirken, geri kalan projeler ve versiyonlar çoğunlukla kağıt projeler veya ahşap maketler olarak kaldı.

Panzer 38(t)

ČKD'nin (Almanlar tarafından BMM olarak yeniden adlandırıldı) LT vz. 38'i, savaşın ilk aşamalarındaki standartlara göre iyi bir koruma ve ateş gücü ile daha umut verici bir tasarım olduğunu kanıtladı. Daha da önemlisi, bu araçların şasisi son derece güvenilir ve uyarlanabilir olduğunu kanıtladı. Alman hizmetinde Panzer 38(t) olarak bilinen LT vz. 38, savaş sırasında Alman Panzer Tümenleri için büyük bir değer olduğunu kanıtlayacaktı.Almanlar toplamda 1.406 araç üretti (ele geçirilen ilk 150 araç dahil). 1939'dan 1942'ye kadar olan üretim sürecinde aracın genel tasarımı aynı kaldı, sadece ön zırhın 25 mm'den 50 mm'ye çıkarılması gibi küçük değişiklikler yapıldı.

Panzer 38(t)'ye Dayalı Modifikasyonlar

Panzer 38(t) tankları savaş sırasında Almanlar tarafından komuta araçları olarak kullanıldı. Sahip olacakları kesin role bağlı olarak çeşitli ek telsiz ekipmanları aldılar. Genellikle bölük komutanının tankı bir Fu 5 vericisi ve Fu 2 telsiz alıcısı ile donatıldı. Müfreze liderinin tankında Fu 5 vardı ve sıradan tanklar sadece Fu 2 telsiz setleri ile donatıldı.Komuta aracı olarak kullanılabilmesi için gövde makineli tüfeği çıkarılmış ve yerine yuvarlak zırhlı bir kapak eklenmiştir. Ayrıca taretin arkasına büyük bir anten yerleştirilmiştir.

Cephe tankı rolünde Panzer 38(t) 1941'in sonuna kadar kullanımda kalacaktı. Kullanımı bununla bitmese ve bazıları daha uzun süre kullanımda kalsa da, o zamana kadar silahları açıkça modası geçmişti. Öte yandan Panzer 38(t) şasisi, savaşın sonuna kadar bir dizi farklı modifikasyon için yeniden kullanılacaktı.

Panzer 38(t) şasisine dayanan en yaygın araçlardan biri Marder III serisiydi. Genel tasarımı çoğunlukla önceki Marder II serisinden kopyalanmıştı, zayıf korumalı bir üst yapıya ve içine yerleştirilmiş bir tanksavar topuna sahipti. Bunlar arasında Panzerjäger 38(t) fur 7.62 cm PaK 36(r) ve 7.5 cm Pak40/3 auf Panzerkampfwagen 38(t) Ausf.Marder III serisinin sonuncusu Panzerjäger 38(t) mit 7.5cm Pak 40/3 Ausf. M idi ve önceki versiyonlara göre daha özenli tasarlanmıştı. Bu versiyon aynı zamanda en çok üretilen versiyondu ve 1943'ten 1944'e kadar 1.000'den az araç üretildi.

Almanlar, Panzer 38(t) şasisi üzerinde, sadece Flakpanzer 38(t) olarak bilinen, arkaya yerleştirilmiş bir atış bölmesine yerleştirilmiş tek bir 2 cm Flak 38 ile silahlandırılmış bir uçaksavar aracı geliştirdi. Hava hedeflerine yüksek açıyla ateş edilebilirken, yer hedeflerine ateş etmek, savaş bölmesinin üst zırhlı kısımlarının indirilmesi gerektiği anlamına geliyordu. Bu daha çok geçici bir çözüm olduğu için, sadece 141araçlar üretildi.

Panzer 38(t) şasisi aynı zamanda kundağı motorlu topçu rolü için de benimsenmişti. Bu modifikasyonun aynı 15 cm'lik sIG 33 ağır piyade topuyla donanmış iki versiyonu vardı. İlki Geschützwagen 38 für s.I.G 33/1 idi ve 1943 yılında 210 adet üretilmişti. Çok basit bir tasarıma sahipti; taret ve üst yapının büyük kısmı çıkarılmış ve yerine öne monte edilmiş bir top yerleştirilmiştiİkinci versiyon Geschützwagen 38 für s.I.G 33/2 Ausf. K idi ve daha az sayıda, yaklaşık 179 araçla üretildi (Aralık 1943 - Nisan 1945). Bu araç, topun arkada konumlandırılmış bir savaş bölmesine yerleştirilmesi ve motorun merkeze taşınmasıyla daha ciddi değişiklikler aldı. Buna dayanarak, Almanlar basit bir mühimmat ikmali geliştirdisilahı çıkarılmış ve basit bir metal plaka ile değiştirilmiş araç (Munitionspanzer 38(t) Ausf. K). 106 adet bu tür araç üretildi.

Denemelerine rağmen, Almanlar hiçbir zaman gerçekten başarılı bir tank tabanlı keşif aracı yapamadılar. Bu sorunları bir şekilde çözmek için, modifiye edilmiş bir Panzer 38(t) şasisi böyle bir proje için yeniden kullanılacaktı. Aufkl. Pz. Wg. 38, biraz değiştirilmiş bir üst yapı ve Alman zırhlı araçlarından alınan 2 cm'lik bir silahlı taret kullanılarak inşa edildi. Sadece 70 kadar araç üretildi.7.5 cm'lik toplarla donatılmış olarak inşa edildi.

Panzer 38(t) şasisi daha az sayıda saha modifikasyonu için de kullanılmıştır. Bu modifikasyonlardan biri taretin çıkarılması ve aracın mühimmat taşıyıcı olarak kullanılmasıdır.

Jagdpanzer 38

Savaşın ilerleyen safhalarında Alman tank üretimi, Müttefiklerin zırhlı sayılarının sürekli artan kayıpları ve üstünlüğü karşısında zorlanmaya başlamıştı. Çözümlerden biri nispeten ucuz ama iyi tasarlanmış bir tanksavar aracıydı. 1943'ün sonlarında BMM, Panzer 38(t)'nin bazı bileşenlerini temel alarak hafif ve nispeten ucuz bir tank imha aracı tasarlamaya ve üretmeye başladı. Bu çalışmanın sonucuJagdpanzer 38(t) tank avcısı olacaktı. 7,5 cm PaK 39 ile silahlandırılmıştı ve tamamen kapalı ve iyi açılı 60 mm kalınlığında ön zırhla korunuyordu. Mükemmel bir tasarım olmasa da, etkili bir tanksavar avcısı olduğunu kanıtlayacaktı ve savaş sırasında BMM ve Škoda tarafından yaklaşık 2.827 adet üretildi. Jagdpanzer 38(t) temel alınarak, Starr olarak adlandırılan bir alt versiyon geliştirildi.sert top yuvası, ancak tüm proje gelişimi yavaştı ve 1945 yılına kadar sadece 14 araç üretildi.

1944'ün sonlarında Alman Ardennes Taarruzu için 20 kadar Jagdpanzer 38(t) alev püskürten araç olarak modifiye edildi. Silah basitçe çıkarıldı, yerine bir alev püskürtücü ve silah için sahte bir ahşap maket yerleştirildi.

Hasarlı Jagdpanzer 38(t)'lerin kurtarılması ihtiyacı için, modifiye edilmiş bir şasi kullanılarak bir Bergepanzer 38(t) geliştirildi. Silah ve üst yapının üst kısmı çıkarıldı ve üzerine döner kürek, vinç ve diğerleri gibi ek ekipmanlar eklendi. 1945 Nisan'ında üretim durduğunda, bu türden 181 araç üretilmişti.

Savaşın sonunda Bergepanzer 38(t)'ye dayanan ve 15 cm'lik sIG 33 ile silahlandırılan kundağı motorlu bir topçu versiyonu geliştirildi. 30 civarında aracın üretildiği sıklıkla belirtilse de, gerçekte bunun doğru olup olmadığı net değildir. Prototip gibi görünen bir aracı gösteren sadece birkaç fotoğraf mevcuttur.

Bazı Bergepanzer 38(t)'ler, 2 cm Flak 38 veya 3 cm Flak 103/38 gibi çeşitli uçaksavar silahlarıyla donatılmıştı. Bu araçların etkinliği, sınırlı iç alan nedeniyle en iyi ihtimalle şüpheli olacaktır.

Panzer 38(t)'yi Temel Alan Prototipler

BMM 1942 yılında az miktarda Panzer 38(t) neuer Art üretti. Panzer 38(t)'nin yerini alması ve bir keşif tankı olarak kullanılması amaçlanan bu proje kabul edilmedi ve üretime girmedi.

Panzer 38(t) için amfibi teçhizat savaş sırasında Almanlar tarafından test edildi. Çoğu Alman amfibi projesi gibi, Deniz Aslanı Operasyonu'nun iptal edilmesinden sonra terk edilecekti.

Mart 1942'nin başlarında Adolf Hitler, bir Panzer 38(t) şasisinin modifiye edilmesi ve yeni geliştirilen 7,5 cm Sturmkannone ile donatılması talimatını verdi. Bu, Alman 7,5 cm PaK topunun Sturmgeschütz araçlarında kullanılmak üzere modifiye edilmiş bir versiyonuydu. 7,5 cm StuK auf Panzer 38(t) olarak bilinen böyle bir aracın yapımından BMM sorumluydu. Bir prototip yapıldı ve test edildi ancak üretim yapılmadıbunun için emir verildi.

Schützenpanzerwagen auf Panzer 38(t) bir piyade zırhlı taşıyıcı geliştirme girişimiydi. Bir prototip inşa edilmiş olsa da üretime girmedi.

Panzer 38(t) şasisi, Waffenträger (İng. gun carriers) olarak adlandırılan bir dizi araç için kullanılacaktı. Bunlar çoğunlukla hafif zırhlı, ucuz ve tanksavar ve topçu silahlarından havan toplarına kadar çeşitli silahlarla donatılmıştı. Bunlar sadece erken geliştirme aşamasına ulaştı ve çok az araç üretildi.

Zırhlı Araçlar

Maschinengewehrkraftwagen (Kfz. 13) ve Funkkraftwagen (Kfz. 14)

Otuzlu yılların başında Alman Ordusu yeni tip zırhlı araçların kullanımına ilgi gösterdi. O dönemde Alman ekonomisi Büyük Buhran nedeniyle krize girmişti ve bu nedenle geçici ve ucuz bir çözüme ihtiyaç vardı. Bu durum sonunda zırhlı keşif aracı Kfz. 13'ün (tek makineli tüfekle donatılmış) veKfz.14 telsiz arabası, uygun şekilde tasarlanmış zırhlı araçlar yeterli sayıda üretilinceye kadar geçici çözümler olarak kullanıldı. Bununla birlikte, daha modern zırhlı araçların eksikliği nedeniyle, eski Kfz. 13 ve 14 1941'in sonuna kadar muharebe görecekti.

Almanlar iki tip zırhlı araç geliştirecekti: dört tekerlekli 'Leichte' (İng. light) ve 'Schwere' (İng. heavy) altı ve sekiz tekerlekli Pazerspahwagen (İng. armored cars). Almanların bunları esas olarak keşif ve keşif araçları olarak gördüklerini ve doğrudan savaş için tasarlanmadıklarını belirtmek önemlidir. Mümkünse, zırhlı araçlarla esas olarak savaş eyleminden kaçınılacaktıDüşman kuvvetlerini ve zayıf noktalarını tespit etmeye odaklanmışlardır. Bu nedenle silahları ve zırhları çoğu durumda hafiftir.

Dört tekerlekli araçlarda dört tekerlekten çekiş, açılı zırh plakaları ve genellikle dönen silah kalkanlı küçük, zırhlı bir makineli tüfek vardı. Sd.Kfz 221, 1935'te geliştirilen bu tür ilk araçlardan biriydi. Başlangıçta sadece bir makineli tüfekle silahlandırılmıştı, ancak savaşın ilerleyen zamanlarında bazıları 2.8 cm sPz.B.41 topuyla silahlandırıldı. Bu araçlara nadiren telsiz takıldı. 340 kadar araç şunlardı1935'ten 1940'a kadar inşa edildi.

Sd.Kfz.222, 221'in daha da geliştirilmiş haliydi ve üçüncü bir mürettebatın yanı sıra 2 cm'lik bir top ve makineli tüfekle donatılmış yeni bir tarete sahipti. Bu araç, ana topunun yükseltilmesiyle gerektiğinde uçaksavar amaçlı olarak da kullanılabiliyordu. Almanlar tarafından bu türden yaklaşık 1.000 zırhlı araç üretilecekti.

Sd.Kfz.223, uzun menzilli bir iletişim aracı rolünü yerine getirmek için üretildi. Büyük çerçeve antenlere sahip bir Fu 10 veya Fu 12 telsiz seti ile donatıldılar.

Sd.Kfz.260 ve 261 daha önce bahsedilen araçlara benziyordu, ancak temel fark, yerine getirmeleri gereken rolleriydi. 260, kara ve hava kuvvetleri arasında iletişim sağlarken, 261 uzun menzilli iletişim için kullanılıyordu. Bu ikisi arasındaki tek fark, 261'in büyük çerçeveli katlanabilir bir antene sahip olmasıydı. Rolleri aşağıdakilere odaklandığından hiçbiri silahlı değildiTelsiz iletişimi.

Altı tekerlekli Sd.Kfz.231, Daimler-Benz kamyon şasisi kullanılarak üretildi. İyi açılı zırhı ve 2 cm'lik bir top ve bir makineli tüfekle donatılmış tareti ile açıkça ayırt ediliyordu. Genel olarak iyi bir tasarım olmasına rağmen, arazi performansı tatmin edici bulunmadı. Yine de savaşın ilk yıllarında aksiyon gördü. Sd.Kfz.232, daha büyük, telsiz donanımlı bir araçtı.Sd.Kfz 263, Panzer Tümenlerine ait sinyal taburları tarafından kullanılmak üzere tasarlanmıştı. Tareti sabitti ve silahları sadece bir makineli tüfekten oluşuyordu. Bu versiyonun üretimi 30'dan az araçla sınırlıydı.

Sekiz tekerlekli zırhlı araç konsepti Almanlar tarafından 1920'lerin sonlarında test edilmişti. 1930'ların sonunda test edilen Mannschaftstransportwagen I, Daimler-Benz tarafından geliştirildi. Performansı tatmin edici bulunsa da, fon eksikliği nedeniyle hizmete alınmadı, ancak kazanılan deneyim daha sonraki tasarımlar için hayati öneme sahip olacaktı.

Sekiz tekerlekli zırhlı araçlar üzerindeki çalışmalar 1934 yılında yeniden canlandırıldı. Bu, sekiz tekerlekli Sd.Kfz.231 zırhlı araç serisinin geliştirilmesine yol açacaktı. Sekiz tekerlekten çekiş sayesinde bu zırhlı araçlar mükemmel bir sürüş performansına sahipti. Zırh hafifti ancak açılıydı ve ek koruma sağlıyordu. Silahlar önceki versiyonla aynı olsa da, 2 cm'lik bir top ve birSd.Kf. 232, üzerine büyük bir çerçeve anten yerleştirilmiş uzun mesafeli bir telsiz varyantıydı. 1936 ve 1943 yılları arasında bu türden 607 araç üretildi. Savaşın ilerleyen aşamalarında, 2 cm'lik top silahlarının düşman zırhına karşı çok zayıf olduğu kanıtlandı, bu nedenle 1942'nin sonunda Sd.Kfz.231/232'nin değiştirilmiş bir versiyonu tanıtıldı. Bu, yerleştirilmiş kısa 7,5 cm L/24 topla silahlandırıldı.Sd.Kfz.263, Panzer birliklerinin kullanımı için bir başka telsiz aracıydı. Genişletilmiş bir üst yapıya ve kendini savunmak için bir makineli tüfeğe sahipti. Savaş sırasında yaklaşık 240 adet üretilecekti.

Sd.Kfz.231 serisinin başarılı olduğu düşünülse de, hala iyileştirme için yer vardı. 1940 yılında, diğer şeylerin yanı sıra operasyonel menzili, hareketliliği ve zırhı artırmak amacıyla yeni geliştirilmiş model üzerinde çalışmalar başlatıldı. Bir başka değişiklik de tüm araç yapısındaydı, çünkü ilk olarak metal bir çerçeve inşa edildi ve geri kalan bileşenlerin üzerineBu yeni serinin ilk aracı, 2 cm'lik bir top ve bir makineli tüfekle donatılmış üstü açık bir tarete sahip olan Sd.Kfz.234/1'di. Bu türden yaklaşık 200 araç üretilecekti. Sd.Kfz.234/2, 5 cm'lik bir topla donatılmış tamamen kapalı bir tarete sahipti ve 101 araç üretilecekti. 234/3, üstü açık bir bölmede 7,5 cm'lik bir L/24 topla silahlandırılırken, 234/4Çok daha uzun 7,5 cm PaK 40 tanksavar topu. 88 adet ilk araçtan ve 89 adet sonraki araçtan üretilecekti.

Sd.Kfz.247 gerçek bir zırhlı araçtan ziyade keşif birimleri için bir komuta aracıydı. Korumalı olmasına rağmen içine herhangi bir savunma silahı yerleştirilmemişti. Başlangıçta bu araç altı tekerlekli olarak üretilirken, daha sonra dört tekerlekli olarak değiştirilecekti. Genel olarak kötü sürüş performansı nedeniyle, toplamda sadece 60'tan az araç üretilecekti.

Yarım Parçalar

Topçu ve köprüleme teçhizatının çekilmesi, tank kurtarma ve hatta kişisel taşıyıcı rolü için Almanlar bir dizi yumuşak derili ve zırhlı yarı römork kullandılar. En yaygın olanları savaştan önce geliştirilen Sd.Kfz.10 (yaklaşık 15.000 adet üretildi), 11 (yaklaşık 9.000), 6 (3.660), 7 (12.187), 8 (3.459) ve 9 (2.727) idi. Savaş sırasında, daha ucuza acil ihtiyaç duyulması nedeniyleAlmanlar bu tür araçların iki yeni tipini, ucuz ve seri üretilen 'Maultier' ve daha az yaygın olan sWS'yi tanıttı.

Sd.Kfz.250 ve 251, Panzer Tümenlerine çok ihtiyaç duyulan piyade desteğini sağlamak için üretildi. Bu araçlar zırhlıydı ve iki makineli tüfekle donatılmıştı. Bu iki aracın şasisi, uçaksavar, iletişim, keşif vb. gibi çeşitli diğer roller için de yaygın olarak kullanılacaktı.

Alman yarım paletleri, olağan insan ve malzeme taşımacılığının yanı sıra başka rolleri de yerine getirecek şekilde uyarlandı. En yaygın kullanım uçaksavar araçlarıydı ve sınırlı sayıda tanksavar kullanımı için bile uyarlandı. 1941'in sonlarında geliştirilen 7.62 cm F.K.(r) auf gp. Selbstfahrlafette (Sd.Kfz.6/3) böyle bir araçtı. Ateş gücündeki artış memnuniyet verici olsa da, bu araçlarınNihayetinde sadece 9 araçlık küçük bir üretim serisine yol açan bir dizi kusur. Olağandışı modifikasyonlar arasında Maultier'e dayanan kendinden tahrikli bir roket topçu aracı bulunmaktadır.

Çoğunlukla Doğu Cephesi'nin kötü yollarında savaşırken edindikleri deneyimlere dayanan Almanlar, piyadeler tarafından kullanılmak üzere tam paletli uygun bir traktörden yoksun olduklarını fark ettiler. Bu, sonunda Steyr RSO'nun tanıtılmasına yol açacaktı. Bu, her türlü kötü araziyi geçmesini sağlayan geniş paletlere sahip ucuz, basit bir araçtı. Savaşın sonuna kadar bu tür araçlardan 20.000'den fazla üretilecekti.Savaş. Bu aracın sınırlı sayıda üretilen bir tanksavar versiyonu bile vardı.

İşaretler ve Kamuflaj

1932'de Almanlar askeri zırhlı araçlarını çoğunlukla üç renkli bir şemayla boyadılar. Bu, kestane kahverengisi ve koyu yeşil kombinasyonu ile koyu sarı taban katını içeriyordu. Bu, Temmuz 1937'de tüm zırhlı askeri araçların standart renk şeması olarak tanıtılan basit koyu griye dönüştü. Bu renk, üzerine boyanmış koyu kahverengi ile birlikte uygulanmalıdır.Ancak Alman birlikleri başlangıçta kahverengi yamaların boyanması emrini çoğunlukla görmezden geldi ve sadece savaş sırasında birlikler bu yamaları boyamaya başladı. 1940 yılının Haziran ayında kahverengi yamaların boyanmasının durdurulması emri verildi. Bu, basit bir fırça veya püskürtme tabancaları kullanılarak uygulanabilirdi. Basit (çoğu durumda) koyu gri kullanımı kasıtlı olarak yapıldı.İkinci neden ise koyu grinin güneş ışığına maruz kaldığında daha koyu bir gölge görünümü vermesi ve bu sayede örneğin ormanlarda ya da şehirlerde park halindeyken aracın uyum sağlamasına yardımcı olmasıydı. Son olarak, standartlaştırılmış tek bir renk şeması kullanma tercihi de dostun düşmandan ayırt edilmesine yardımcı oldu.

1943'ten sonra Almanlar, gökyüzünün genel kontrolünü kaybettikleri için tanklarını daha iyi gizlemek için başka renkler kullanmaya başladılar. Koyu gri taban koyu sarı ile değiştirildi. Zeytin yeşili veya kırmızı kahverengi gibi ek renkler de kullanılabiliyordu. Araçlarının nasıl kamufle edileceğine dair resmi bir talimat yayınlanmadığından, mürettebat, araçların durumuna bağlı olarak kendi sanatsal hayal güçlerini kullanmaya bırakıldı.1944'e gelindiğinde, Alman zırhlı araçları Müttefik kara saldırı uçakları tarafından zorlanıyordu, bu nedenle mürettebat araçlarını daha iyi gizlemek için sık sık ağaç dalları ekliyordu. Savaş ilerledikçe ve genel Alman ekonomik durumu umutsuz hale geldikçe, mürettebat araçlarını ellerinde ne varsa onunla boyadı.

Sovyetler Birliği'nde geçirilen 1941 kışı Alman askerleri için zorlu bir deneyimdi. Soğuk ortama hazırlıklı değillerdi. Beyaz boya stokları da dahil olmak üzere bu koşullarda çalışmak için gerekli ekipman mevcut değildi. Bu nedenle Alman mürettebat tebeşir, giysi ve hatta kağıt dahil olmak üzere ellerinde bulunan her şeyi kullanarak doğaçlama yapmak zorunda kaldı.Bu kıştan sonra Almanlar daha iyi hazırlandılar ve birliklerine çok ihtiyaç duydukları kış kamuflaj boyasını sağladılar. Benzer şekilde Afrika'daki araçlar da çeşitli çöl kamuflajlarına boyandılar.

Savaştan önce, Alman Ordusu'ndaki herhangi bir zırhlı araç üzerinde herhangi bir askeri işaretin kullanılması genellikle nadirdi. Polonya ile savaş beklentisiyle, Ağustos 1939'da bunlara büyük beyaz haçlar uygulandı. Bunlar Balkenkreuz olarak biliniyordu, bazen kaynaklarda yanlışlıkla Balkankreuz olarak tanımlanıyordu. Polonya seferi sırasında, bunların düşman ateşi için büyük bir mıknatıs oluşturduğu kaydedildi, bu nedenleBu beyaz haçın kullanımından vazgeçilerek, merkezi siyah, kenarları beyaz olan benzer bir haç ya da hatta dış hatları beyaz olan bir haç kullanılmaya başlandı. Savaşın ilk yıllarında dost hava tanımlaması için üst yapının üzerine beyaz bir haç ya da dikdörtgen boyanırdı. Yaygın olmakla birlikte, beyaz boya kolayca kirle kaplanabildiği için bunun etkisiz olduğu kanıtlandı,Bu yüzden Alman mürettebat bunun yerine kırmızı ya da sarı gibi başka boyalar kullandı. Alman Nazi bayraklarının kullanımı da birçok Alman zırhlı aracında yaygın bir görünüm haline gelecekti. İlginç bir şekilde, savaşın sonunda bazı Alman tank mürettebatı, Müttefik uçaklarının kafasını karıştırmak umuduyla Sovyetlerin taretin üstüne boyadığı büyük beyaz haçı kopyaladı.

Çoğu durumda, her Panzer Tümeni kendi nişan işaretlerini kullanmıştır. Bu işaretler arasında basit geometrik şekiller, büyük boyalı rakamlar, rünler, hayvanlar, insan kafatasları vb. yer almaktadır. Örneğin, 1. Panzer Tümeni savaşın ilk aşamalarında beyaz meşe yaprağı sembollerini kullanırken, 5. Panzer Tümeni sarıya boyanmış 'Y' veya 'X' harflerini kullanmıştır.Tankların veya diğer zırhlı araçların üzerine isim yazmak daha az yaygındı, ancak mürettebat zaman zaman bu isimleri araçlarına ekliyordu.

Tanklar ayrıca hangi birliğe ait olduklarını tanımlayan üç basamaklı numaralar alırlardı. İlk numara bölüğü, ikincisi müfrezeyi ve sonuncusu da araç numarasını ifade ederdi. Tabur karargahının komuta araçları 'I' veya büyük 'A' harfi alırdı. Alman karargahının tankları 'R' tanımını alırdı. Bu numaralar genellikle beyaz renkte boyanırdı.Ancak beyaz çerçeveli kırmızı gibi başka boyalar da kullanılırdı. 1944 yılında, Tabur komuta birimi tarafından kullanılmak üzere dört haneli yeni bir kod belirlenmiştir.

Organizasyon ve Taktikler

Panzer Birimleri

Almanların Polonya'yı işgalinden önce, bir Panzer Tümeninin genel organizasyonu, her biri iki Panzer Taburuna sahip iki alaydan oluşuyordu. Bu taburlar daha sonra her biri 32 tankla donatılmış dört bölüğe ayrılıyordu. İdeal olarak, Panzer Tümeninin tank gücü 561 araç civarında olmalıydı. Gerçekte, Almanlar üretimden yoksun oldukları için bunu asla başaramadılarBu birliklerin modern Panzer III ve IV tanklarıyla donatılması amaçlansa da, üretim hızının yavaş olması nedeniyle bu mümkün olmamıştır. Bu nedenle, daha önceki Panzer Tümenleri daha zayıf Panzer I ve II tanklarıyla ve hatta Panzer 35 ve 38(t) gibi ele geçirilen araçlarla donatılmak zorunda kalmıştır.

Haziran 1941'e gelindiğinde, Adolf Hitler'in ısrarıyla Panzer Tümenlerinin sayısı neredeyse iki katına çıkarılırken, yeni üretilen Panzerlerin gerçek sayısı biraz artırıldı. Esasen bu, her Panzer Tümenindeki alay sayısını bire indirerek, temelde her Tümendeki piyadelerin tanklara oranını artırmaktı. 1944'e gelindiğinde, ağır kayıplar nedeniyle Panzer TümenleriDaha şanslı Tümenler Panterler ve diğer yeni tasarımları alırken, diğerleri sıradan tankların yerine StuG III'ler gibi araçları kullanmak zorunda kaldı.

Kundağı Motorlu Tanksavar Birimleri

İlk kundağı motorlu tanksavar araçları Panzerjäger Abteilung (Pz.Jg.Abt), kundağı motorlu tanksavar taburlarını donatmak için kullanıldı. Her Pz.Jg.Abt, genellikle bir tanksavar aracıyla donatılmış bir Stab Pz.Jg.Abt (İng. komuta birimi) ve üç Kompanie'den (İng. bölük) oluşuyordu. Bu bölüklerin her biri 9 araçla donatılmıştı. Kompanie'ler yine Zuge'lere (İng. müfreze) bölünmüştü,Bununla birlikte, bu tür bölüklerdeki araç sayısı, kayıplar veya sadece mevcut olmama gibi nedenlerle çeşitli birimler arasında farklılık göstermiştir. Savaş sırasında, bu tür daha fazla araç mevcut hale geldikçe, bunlar genellikle Piyade Tümenlerine, Piyade Motorize Tümenlerine, SS Tümenlerine, Panzer Tümenlerine, çoğunlukla bir bölük gücünde tahsis edilirdi.

Bu tanksavar taburlarına ek olarak, operasyonel ihtiyaçlara bağlı olarak farklı Tümenlere geçici olarak bağlanan çok sayıda bağımsız Schwere Panzerjäger Abteilung (İng. heavy anti-tank taburları) vardı. Bunlar genellikle Ferdinandlar veya Nashornlar gibi nadir araçları içeriyordu. Ağır tanksavar taburları üçe bölünmüş 45 araçtan oluşurduHer biri 14 araçlı bölükler ve 3 araçlı bir Stabskompanie. Bölükler yine her biri 4 araçlı ve 2'si Komuta Müfrezesinde olmak üzere müfrezelere ayrılmıştı.

Uçaksavar Birimleri

Flakpanzerler (Panzer IV şasisine dayalı) özel uçaksavar Panzer Flak Zuge (İng. anti-aircraft tank müfrezeleri) oluşturmak için kullanıldı. Bunlar öncelikle Heer ve Waffen SS'in Panzer Tümenlerini donatmak için kullanıldı ve bazı durumlarda özel birliklere verildi. Başlangıçta bu müfrezeler sekiz Möbelwagen ile donatılmıştı. İlk Wirbelwind'ler gönderilmeye hazır olduğundaŞubat 1945'te Panzer Flak Zuge üç gruba ayrıldı (Ausführung A, B ve C). Panzer Flak Zuge Ausf. A, dört Wirbelwind ve dört Möbelwagens içeren standart üniteydi. Ausf. B sekiz Wirbelwind ve Ausf. C sekiz Möbelwagens ile donatıldı.1945, bu organizasyon sekiz Ostwind ve üç Sd.Kfz.7/1 yarım paletli olarak değiştirildi.

Kundağı Motorlu Topçu Birlikleri

En yaygın kundağı motorlu topçu araçları Wespe ve Hummel'di. Bunlar, altı topçu aracı artı iki mühimmat aracından oluşan Batterie (İng. Batteries) oluşturmak için kullanılırdı. Çoğu durumda, Panzer Tümenlerinin Topçu Alayı, 6 Hummel ile desteklenen 12 Wespe'ye sahip olurdu.

Keşif Birimleri

Panzer Tümeni Keşif Taburu'nun (Alm. Aufklärungs Abteilung) ilk organizasyonu bir komuta birimi, iki keşif filosu ve bir ağır filodan oluşuyordu. Her filo bir telsiz komuta aracı ve yine telsizlerle donatılmış dört zırhlı araçla donatılmıştı. Ayrıca bu birimlere altı adet daha küçük dört tekerlekli ve sekiz tekerlekli zırhlı araç da eklenmişti.1944'te bu durum bir komuta bölüğü, iki keşif bölüğü, bir ağır bölük ve bir destek bölüğünü içerecek şekilde biraz değiştirildi.

Kısa Savaş Tarihi

İspanya İç Savaşı

Panzerler savaştan önce Avusturya ve Çekoslovakya'nın işgali sırasında kullanıldı. Bunlar barışçıl işler olsa da, bir kısmı karayolu taşımacılığı sırasında bozuldu, bu nedenle kapsamlı onarım çalışmaları ve modifikasyonlar gerekiyordu. Savaş öncesi ilk gerçek savaş eylemi, 1936'dan 1939'a kadar İspanya İç Savaşı sırasında gerçekleşti. Francisco Franco'nun güçlerini destekleyen Almanlar, askeri olarak 72 Panzer Is gönderdiBuna ek olarak, Condor Lejyonu'nun Alman kara kuvvetleri bir dizi lojistik ve destek aracı kullanıyordu. Alman mürettebata sadece İspanyol meslektaşlarını eğitmeleri ve onlara talimat vermeleri emredilmişti, ancak savaşın başlarında mürettebat yetersizliği nedeniyle bazı muharebe durumlarına katılmak zorunda kaldılar. Genel küçük zırhlı çatışmalar nedeniyle, birkaç hayatiAncak Almanlar, Panzer I'in bir muharebe tankı olarak modasının geçtiğinin farkına vardılar çünkü Franco'nun rakipleri tarafından kullanılan Sovyet T-26 tankına karşı çok az şey yapabiliyordu.

Savaştan Önce

İkinci Dünya Savaşı öncesinde Alman Ordusu boş durmuyordu. Çok sayıda askeri geçit törenine ve askeri tatbikata katılırken, çevre ülkelerin barışçıl işgallerinde de yer alıyordu. Almanya'nın genişlemesinin ilk kurbanı komşusu Avusturya oldu. Aynı dili konuşmalarına ve büyük bir Alman nüfusa sahip olmalarına rağmen, Avusturyalı yetkililerŞansölye Kurt von Schuschnigg liderliğindeki bir Avusturya heyetiyle 1938'de yapılan bir toplantıda Avusturya, Nazi Partisi'ni anavatanlarında tanımaya zorlandı ve iktidara gelmeleri için onlara az çok serbest bir el verdi. Avusturya heyeti Avusturya'ya döndükten sonra bunu yapmayı reddettiler. Bu, Adolf Hitler ve destekçilerinin beklediği bahaneydi.Mart 1938'de Alman Ordusu sınırı geçti ve bugün Anschluss (İng. birleşme) olarak bilinen olayla Avusturya'yı barışçıl bir şekilde ele geçirdi.

Alman yayılmasının bir sonraki kurbanı, büyük bir Alman nüfusu barındıran Çekoslovakya'daki Sudetenland oldu. Çekoslovakya, Avusturyalı komşusundan daha büyük ve daha modern bir orduya sahipti ve ayrıca Batılı Müttefiklerle iyi ilişkileri vardı. Ancak tüm bunlara rağmen, Adolf Hitler'in büyük baskısı altındaki Batılı Müttefikler, Fransa ve İngiltere, açık bir savaşı göze almak istemiyordu,Eylül 1938'de imzalanan Münih Anlaşması ile Almanya, Çekoslovakya'nın batı topraklarının büyük bir bölümünü elde etmeyi başardı. Ertesi yıl Çekoslovakya'dan geriye kalanlar da Almanlar tarafından ilhak edilecekti.

Polonya'nın İşgali

Alman tanklarının düşmanlarınınkinden daha üstün olduğu yönündeki yaygın yanlış kanıya rağmen, en azından savaşın ilk birkaç yılı için bu çoğunlukla doğru değildi. Almanlar daha modern ve daha büyük Panzer III ve IV'ü kullanmak, daha zayıf Panzer I ve II'yi ikincil rollere ayırmak için girişimlerde bulunmuş olsalar da, gerçekte bu mümkün değildi.Eski Çekoslovak tanklarının büyük ve hayati desteğine rağmen, Eylül 1939'da İkinci Dünya Savaşı başladığında, tankların çoğunluğu eski Panzer I ve II idi. Ancak, daha iyi eğitim, organizasyon, telsiz ekipmanı, beş kişilik mürettebat (Panzer III ve IV söz konusu olduğunda), sayı üstünlüğü ve diğerleri sayesinde Almanlar Polonya Ordusunu yenmeyi başardı.Polonya'daki zırhlı oluşumların kendileri, daha az sayıda bulunan 7TP gibi bazı istisnalar dışında, eskimişti. Polonya'da edinilen deneyim, Alman tanklarının uygun zırh korumasından yoksun olduğunu gösterdi, çünkü neredeyse herhangi bir Polonya tanksavar silahı herhangi bir Alman tankını yok edebilirdi. Bir başka deneyim de, tankların kentsel ortamlarda savaşmak için uygun olmadığıydı, çünkü AlmanlarVarşova Savaşı sırasında bir günlük çatışmada yaklaşık 60 tank kaybetti.

Batı'nın İstilası

Norveç ve Danimarka'nın İşgali için çok fazla Panzer kullanılmadı ve çoğunlukla piyade desteği rolünü üstlendiler. 1940 Mayıs'ındaki daha önemli Batı seferi için Almanlar 2.439 tank toplamayı başardılar. Polonya'da kullanılan 211 Panzer'e kıyasla Panzer IV'ün sayısı 278'e yükselirken, çoğunluk yine Panzer I ve II idi.işgali, düşmanlarını hazırlıksız yakalayarak ve neredeyse her zaman saldırıda bulunarak üstünlük sağlamayı başardı. Müttefikler sert bir direniş sergilerken, Alman saldırılarına gerektiği gibi karşılık vermekte çok yavaş kaldılar. Sonuçta, Fransa, bireysel zırh üstünlüğüne rağmen ve müttefikleri, seferi kaybetti.

Balkanlar, Barbarossa Harekatı ve SSCB'deki Savaş

1941'in başlarındaki Balkan harekâtı kısa sürdü ve Panzer Tümeni bir kez daha saldırılara öncülük etti. 28 Haziran 1941'de, Almanların Sovyetler Birliği'ne saldırmasıyla tarihin en büyük kara istilası başladı. Sovyetlerin sayısal ve T-34 ve KV serisi tanklar söz konusu olduğunda tank tasarımı üstünlüğüne rağmen, Almanlar deneyimleri ve organizasyonları sayesinde bunların üstesinden gelmeyi başardılar,Sovyetler ayrıca deneyimsizlik, yedek parça ve ikmal araçlarındaki önemli eksiklikler nedeniyle büyük savaş dışı kayıplar verdi. Almanlar neredeyse hedefleri olan Moskova'ya ulaşmayı başarsalar da, sert direniş, kayıplar ve 'Rus Kışı' sonunda onları durdurdu. 1941'de Sovyetler Birliği'ndeki Alman kayıpları felaketti, kaybedilenler2.700 kadar tank kolayca değiştirilemedi.

Panzerlerinin çok az şey yapabildiği T-34 gibi üstün düşman tanklarıyla yüzleşmek zorunda kalan Almanlar, 1942'den sonra uygun yanıtlar geliştirmeye odaklandılar. Bu, Panzer III ve IV'ün daha uzun toplarla donatılması ve aynı zamanda bir dizi ucuz kendinden tahrikli tanksavar aracının yaratılması gibi projelere yol açtı. Bu noktada Alman tankları yavaş yavaş gelişmeye başladıBuna rağmen, 1942'de Sovyetlere öldürücü darbeyi indirmeyi başaramadılar ve Stalingrad'da 6. Orduyu kaybettiler. 1943'te cephede kullanılmak üzere Panterler ve Kaplanlar gibi yeni araçlar tanıtıldı. Bunlar, tarihin en büyük tank savaşlarından biri olan ünlü Kursk Savaşı sırasında konuşlandırıldı. Tüm girişimlerine rağmen, AlmanlarAlman Panzer Tümenleri, yok edilmemiş olsalar da, bu noktadan sonra saldırı inisiyatiflerini kaybettiler ve giderek daha fazla hareketli bir savunma gücü olarak kullanıldılar. 1944 ve 1945 yılları, Sovyet Ordusu'nun durdurulamaz batıya doğru ilerleyişiyle geçti. Almanların sert direnişi düşmana karşı koymak için çok az şey yapabildi.sayısal üstünlüğe ve ayrıca Batılı Müttefiklerin büyük ekonomik desteğine sahipti.

Kuzey Afrika

Kuzey Afrika'da, Alman Panzerleri daha az sayıda kullanıldı ve Panzer III 1941'deki en önemli araçtı. 1942 ve 1943'te, daha uzun namlulu Panzer IV, Marder III serisi ile birlikte bazı sayılarda ortaya çıktı ve bu cephedeki herhangi bir Müttefik tankını etkili bir şekilde yok edebilirdi. 1943'e gelindiğinde, batıda Amerikalılar ve doğuda İngilizler ile bu, Mihver için çok fazla olduğunu kanıtladıMayıs 1943'te teslim olan kuvvetler.

İtalya

Eylül 1943'te İtalya'nın teslim olmasından sonra Almanlar, Müttefiklerin buradaki ilerleyişini durdurmak için bu savaş alanına kuvvet göndermek zorunda kaldı. Doğu Cephesi'nde zaten yoğun bir şekilde yer alan İtalya'daki kuvvetlerin saldırı yetenekleri sınırlıydı. Ana hedefleri İtalyan kırsalında mükemmel bir şekilde savunulan mevzileri elde tutmaktı. Panzerler ve diğer zırhlı araçlaresas olarak bu konuda kullanılmış ve Müttefiklerin ilerleyişini savaşın sonuna kadar geciktirmeyi başarmıştır.

D-Day ve Batı'daki Savaş

Müttefiklerin Alman işgali altındaki Fransa'yı işgali Haziran 1944'te başka bir cephe açtı. Almanlar olası bir çıkarmayı önlemek için ellerinden geleni yapmalarına rağmen bunda başarısız oldular. Müttefikler, sayı üstünlükleri sayesinde Normandiya'da hızla bir sahil başı oluşturmayı başardılar. Bunu çok sayıda Müttefik ve Alman karşı saldırısı izledi. Alman Panzerleri mükemmel ateş güçleri sayesindeMüttefiklere ciddi kayıplar verdiren düşmanın hava üstünlüğü, sayısal üstünlüğü ve bazı Alman komutanların şüpheli emirleri, sonuçta Almanya'nın büyük insan ve malzeme kaybıyla tam bir yenilgiye uğramasına yol açtı.

Bundan sonra Almanlar Almanya'ya geri dönmeye zorlandılar ve 1944'ün sonlarında orada savunma pozisyonu aldılar. Müttefiklerin hızlı ilerleyişi ikmal hatlarını aşırı gerdi ve ısrarlı Alman direnişi geçici olarak ivme kaybetmelerine neden oldu. Alman Yüksek Komutanlığı, sınırlı zırhlı kuvvetleriyle Ardenler üzerinden saldırarak yüksek riskli bir hamleyle bu durumdan yararlanmak istedi.Sürpriz bir saldırıyla düşmanın hazırlıksız yakalanacağını umuyordu. Bu, 1944'ün sonunda başlayan ve 1945 Ocak ayının sonlarına kadar süren Bulge Savaşı'na yol açtı. Başlangıçta başarılı olsa da, Almanlar Müttefikleri gerçekten geri püskürtmek için adam, malzeme, tedarik ve hava korumasından yoksundu. Bu saldırı, kalan son birkaç zırhlı birliğin gücünü tüketti.Almanların kısa bir süre sonra durduramadığı kendi saldırısı.

Savaşın Son Yılı

1945'te Alman zırhlılarından geriye kalanlar, düşmanın ilerleyişini durdurmak için umutsuz bir girişimle genellikle geçici birlikler halinde toplandı. Bu cephedeki son büyük Alman Panzer saldırısı, Mart 1945'te Balaton Gölü Muharebesi sırasında gerçekleşti. En iyi çabalarına rağmen Almanlar, Sovyetler tarafından geri püskürtüldü ve doğudaki Alman tank gücü etkili bir şekilde yok edildi,Sovyetler Berlin'in banliyölerine ulaştı ve şehri kuşatmaya başladı. Bu zamana kadar, mühimmat, yedek araçlar, yakıt vb. her şeyin eksikliği herhangi bir direnişi boşa çıkardı ve birçok Alman, Sovyetlerden kaçmak umuduyla Müttefiklere teslim olmak için batıya doğru koşmaya başladı.

Diğer Uluslara Hizmette

İkinci Dünya Savaşı'ndaki yenilgilerine rağmen, Alman zırhlı araçları bir dizi ülkede hizmet vermeye devam edecekti. Bunlar çoğunlukla Bulgaristan, Finlandiya, Romanya ve Macaristan da dahil olmak üzere savaş sırasında bu araçlardan bir dizi alan eski Alman müttefikleriydi. Bazıları mevcut olsa da, bunlar savaştan sonra sınırlı bir kullanıma sahipti ve çoğu hızla daha modern Sovyet araçlarıyla değiştirildi.Örneğin Bulgaristan, Panzer IV'lerini statik sığınak olarak kullanmış ve bir vakada silahı 76 mm'lik bir Sovyet topuyla değiştirmiştir. Franco'nun İspanya'sı da 1943 yılında en az 20 adet Pz IV Ausf. H ve 10 adet StuG Ausf. G almış ve bunlar 1950'lere kadar kullanılmaya devam etmiştir. Yugoslavya veya Fransa gibi diğer ülkeler de savaş sırasında ele geçirilen bazı Alman araçlarını kullanmıştır.Panzer IV'ler de dahil olmak üzere Alman araçları 1967'deki Altı Gün Savaşı'na kadar İsraillilere karşı kullanılmıştır.

Pak 36 Mühimmatın ana konusu olan bu hafif standart piyade AT silahından 12.000 adet üretilmiştir.

2.8 cm sPzB 41: Temel olarak "gerçek" 20mm kalibrede süper yüksek hızlı sivrilen namlulu bir silah.

8,8 cm Pak 43: Krupp ve Rheintemall tarafından efsanevi 88 mm uçaksavar topunun AT uyarlaması.

Prototip VK36.01 şasisi, Kummersdorf test alanı, 1941 sonbaharı.

Prototip VK45.01 (1942), Porsche Tiger prototipi.

Abt.653 ile aktif hizmette olan tek Porsche Tiger, Ukrayna, Haziran 1944.

BMM (Skoda) tarafından üretilen mükemmel Panzer 38(t) şasisine dayanan Marder III'ün üç varyantından biri.

SdKfz 254 Polonya'da, Eylül 1939

SdKfz 254 Kuzey Afrika'da, 1941

Sd.Kfz.263 Nachr.Abt.37 (Mot.), 1. Panzer Tümeni, Polonya, Eylül 1939

Sd.Kfz.263 Funkspähwagen, Deutsches Afrikakorps, 1941

Sd.Kfz.263, 2. Tümen "das Reich", Doğu Cephesi, 1941

Sd.Kfz.263, 79. sinyal taburu (mot.) 4. Panzer Tümeni, Bielorussia 1943.

Sd.Kfz.263 "Rona", Varşova, 1944.

Grille Ausf.H, 9. Kompanie, 113. Panzergrenadier Alayı, Rusya, 1943.

Sd.Kfz.138/1 Grille Ausf.H, 9. Kompanie, Panzergrenadier Alayı 2, 2. Panzerdivision, Normandiya, 1944 yazı.

Panzergrenadier Alayı 9/67 veya 26, 26. Panzer Tümeni'nin Ausf.H ızgarası, İtalya, 1944.

Grille Ausf.H, Panzergrenadier Alayı 901, Rusya, 1944.

15 cm Schweres Infanteriegeschütz 33/1 auf Selbstfahrlafette 38(t) (Sf) Ausf.K (Sd.Kfz.138/1).

Ausf.K ızgarası, bilinmeyen birim, Rusya, 1944.

Ausf.K ızgarası, Doğu Prusya, 1945.

Munitionspanzer 38(t) (sf) Ausf.K (Sd.Kfz.138/1), Almanya, Mayıs 1945.

Üçüncü Panzer Tümeni'nden Sd.Kfz.231 6-rad, Neuropinn, Mayıs 1936. VI. Armeekorps'tan daha eski bir modeli görmek için tıklayın.

Anschluss sırasında tanımlanamayan Sd.Kfz.231 6 rad, 1938.

Sd.Kfz.232 (fu) Polonya'da radyo versiyonu, Eylül 1939.

Ausf.A, Fransa, Mayıs 1940. Uzun Waffenamt tanımı "Schwerer geländegängiger gepanzerter Personenkraftwagen (6 Rad) mit Fahrgestell des l gl.Lkw" idi.

Ausf.B, Ukrayna, 1942 yazı. Uzun tanımı "Schwerer geländegängiger gepanzerter Personenkraftwagen" idi.

Rusya'da bir Ausf.B olduğu düşünülüyor, 1942 sonbaharı. Kamuflaj, yapılan yeniden yapılandırmalardan birine dayanıyor.

Ausf.B, muhtemelen SS tarafından kullanılmış, Normandiya, 1944 yazı.

SS-Heimwehr "Danzig", Eylül 1939.

7. SS Freiwillingen Gerbirgs Tümeni "Prinz Eugen", Hırvatistan, 1943.

Sd.Kfz.4/1 Doğu Cephesinde, 1943.

Sd.Kfz.4/1 Normandiya'da, 1944 yazı.

Sd.Kfz.4/1, Doğu cephesi, 1944-45 kışı.

Munitionskraftwagen für Nebelwerfer Sd.Kfz.4, Doğu cephesi, 1944.

Fransa'da Tip 182 1940

Rusya'da Kübelwagen 1942

Type 182 Kuzey Afrika'da, Afrika Korps 1941

Kubelwagen Ambulans

Tunus'ta Kübelwagen 1943

Rusya'da Kübelwagen 1943

Kamuflajlı Kübelwagen Normandiya 1944 yazı

MG.34 montajlı Kübelwagen, 1944

Bir Afrika Korps Schwimmwagen, Mısır, Haziran 1942.

Doğu cephesinden bir schwimmwagen, Pripet bataklıkları (Rusya), Ağustos 1941.

Normandiya'da bir Wehrmacht Schwimmwagen, Haziran 1944, en güncel kamuflajla, bej-kahverengi zemin üzerine koyu yeşil ve koyu kahverengi vermikellerle.

İlk seri SdkFz 2'lerden biri, Almanya, Aralık 1940.

Bir Afrika korps kettenkrad, Libya, Ekim 1942.

Doğu cephesinden bir Kettenkrad, Stalingrad, Aralık 1942.

Bir SS Panzergrenadiere Kettenkrad, Normandiya, Haziran 1944.

Panzerabwehrkanone model 36, 1937-42 Alman ordusunun standart piyade silahı.

Pak 36'yı çeken Kettenkrad, 24. Piyade Tümeni (ordu grup merkezi), Vitebsk sektörü, Rusya, Haziran 1942.

Stielgränat 41 ile bir PAK 36, Belçika (Wacht am Rhein operasyonu), Aralık 1944.

Kaynaklar

  • K. Hjermstad (2000), Panzer IV Filosu/Sinyal Yayını.
  • T.L. Jentz ve H.L. Doyle (1998) Panzer Tracts No.14 Gepanzerte Pionier-Fahrzeuge
  • T.L. Jentz ve H.L. Doyle (1997) Panzer Tracts No.4 Panzerkampfwagen IV
  • T.L. Jentz ve H.L. Doyle (2008) Panzer Tracts No.2-1 Panzerkampfwagen II
  • T.L. Jentz ve H.L. Doyle (2007) Panzer Tracts No.2-2 Panzerkampfwagen II
  • T.L. Jentz ve H.L. Doyle (2010) Panzer Tracts No.3-4 Panzerbefehlswagen
  • T.L. Jentz ve H.L. Doyle (2011) Panzer Tracts No.3-5 Panzerkampfwagen III umbau
  • T.L. Jentz ve H.L. Doyle (2004) Panzer Tracts No.16 Panzerkampfwagen IV Bergepanzer 38'den Bergepanther'e
  • T.L. Jentz ve H.L. Doyle (2001) Panzer Tracts No.6 Schwere panzerkampfwagen D.W. to E-100
  • T.L. Jentz ve H.L. Doyle (2014) Panzer Tracts No.8-1 Sturmpanzer
  • T.L. Jentz ve H.L. Doyle (2010) Panzer Tracts No.7-1 Panzerjager
  • T.L. Jentz ve H.L. Doyle (2009) Panzer Tracts No.17 Gepanzerte Hachshub Fahrzeuge
  • D. Nešić, (2008), Naoružanje Drugog Svetsko Rata-Nemačka, Beograd
  • B, Perrett (2007) Panzerkampfwagen IV Orta Tank 1936-45, Osprey Yayıncılık
  • The Encyclopedia of German Tanks of World War Two - Revised Edition, Arms and Armor press.
  • Walter J. Spielberger (1993). Panzer IV ve Varyantları, Schiffer Publishing Ltd.
  • D. Doyle (2005). Alman Askeri Araçları, Krause Yayınları.
  • A. Lüdeke (2007) Waffentechnik im Zweiten Weltkrieg, Parragon books.
  • H. Scheibert, Die Deutschen Panzer Des Zweiten Weltkriegs, Dörfler.
  • T. Anderson (2017) Panzerwaffe Tarihi Cilt 2 1942-1945. Osprey Yayıncılık
  • P. Thomas (2012) Panzerler Savaşta 1939-45, Pen and Sword Military
  • W. J. Spielberger (1982) Gepard The History of German Anti-Aircraft tanks, Bernard ve Graefe
  • J Ledwoch Flakpanzer 140, Tank Gücü
  • L. M. Franco (2005) Panzer I Hanedanlığın başlangıcı AFV Koleksiyonu
  • R. Hutchins (2005) Tanklar ve diğer savaş araçları, Bounty Book.
  • T.L. Jentz ve H.L. Doyle (2005) Panzer Tracts No.13 Panzerspaehwagen
  • B. Perrett (2008) German Armoured Cars and Reconnaissance Half-Tracks 1939-45. Osprey Publishing
  • J. Mislom ve P. Chamberlain (1974) German Armored Cars of World War Two, Arms and Armor press.
  • Walter J. Spielberger (1993), Panter ve Türevleri, Schiffer Publishing.
  • S.J. Zaloga (2011) Panzer IV vs. Char B1 Bis, Osprey yayıncılık
  • P. P. Battistelli (2007) Panzer Tümenleri: Blitzkrieg Yılları 1939-40. Osprey Yayıncılık
  • S.J. Zaloga (1990) Blitzkrieg Armor Camouflage and Marking 1939-1940, Arms and Armor Press
  • T. Anderson (2015) Panzer Waffe'nin Tarihi, Osprey Yayıncılık

Kızıl Ordu Yardımcı Zırhlı Araçları, 1930-1945 (Images of War), yazan Alex Tarasov

Savaşlar arası ve 2. Dünya Savaşı sırasında Sovyet tank kuvvetlerinin muhtemelen en karanlık kısımları hakkında bilgi edinmek istiyorsanız, bu kitap tam size göre.

Kitap, 1930'lardaki kavramsal ve doktrinsel gelişmelerden Büyük Vatanseverlik Savaşı'nın şiddetli muharebelerine kadar Sovyet yardımcı zırhlılarının hikayesini anlatıyor.

Yazar sadece işin teknik yönüyle ilgilenmekle kalmıyor, aynı zamanda örgütsel ve doktrinsel meselelerin yanı sıra, Sovyet zırhlı savaş öncüleri Mikhail Tukhachevsky, Vladimir Triandafillov ve Konstantin Kalinovsky tarafından görüldüğü şekliyle yardımcı zırhın rolü ve yerini de inceliyor.

Kitabın önemli bir bölümü Sovyet savaş raporlarından alınan gerçek savaş alanı deneyimlerine ayrılmıştır. Yazar, yardımcı zırh eksikliğinin Büyük Vatanseverlik Savaşı'nın en önemli operasyonları sırasında Sovyet tank birliklerinin savaş etkinliğini nasıl etkilediği sorusunu analiz etmektedir:

- Güney-Batı Cephesi, Ocak 1942

- Aralık 1942-Mart 1943'te Harkov muharebelerinde 3. Muhafız Tank Ordusu

- Ocak-Şubat 1944'te Zhitomir-Berdichev taarruzu muharebeleri sırasında 2. Tank Ordusu

- Ağustos-Eylül 1945'teki Mançurya operasyonunda 6. Muhafız Tank Ordusu

Kitap ayrıca 1930'dan Berlin Savaşı'na kadar mühendislik desteği konusunu da incelemektedir. Araştırma esas olarak daha önce hiç yayınlanmamış arşiv belgelerine dayanmaktadır ve akademisyenler ve araştırmacılar için çok faydalı olacaktır.

Bu kitabı Amazon'dan satın alın!

Alman Panzer IV Tankı - Tank Ansiklopedisi Destek Gömleği

Bu Pzkpfw IV, diğer adıyla Panzer 4 gömleği ile harekete geçin! Bu satın alma işleminden elde edilen gelirin bir kısmı, bir askeri tarih araştırma projesi olan Tank Ansiklopedisi'ni destekleyecektir. Bu T-Shirt'ü Gunji Graphics'ten satın alın!

Alman Kral Kaplan Tankı - Tank Ansiklopedisi Destek Tişörtü

Bu tişörtle Kral Kaplan'ın özgüveniyle sahaya çıkın. Bu satın alma işleminden elde edilen gelirin bir kısmı, bir askeri tarih araştırma projesi olan Tank Ansiklopedisi'ni destekleyecektir. Bu T-Shirt'ü Gunji Graphics'ten satın alın!

İkinci Dünya Savaşı'nda Alman Kundağı Motorlu Topları

Craig Moore tarafından

Çekilen bir topçu silahı için altı at ve dokuz kişilik bir ekip gerekiyordu. 2. Dünya Savaşı'nda Alman mühendisler bir tank şasisi üzerine topçu silahı monte etme fikrini ortaya attılar. Bu yeni teknoloji bir topçu silahını konuşlandırmak için gereken kaynak miktarını azalttı. Kundağı motorlu toplar sadece dört veya beş kişilik bir mürettebata ihtiyaç duyuyordu. Ayrıca daha hızlı bir şekilde ateşe hazır hale getirilebiliyorlardı.Bu yeni silahın geliştirilmesi ve kullanımı 1939 ile 1945 yılları arasında gerçekleşmiştir. Bir tipi Mayıs 1940'ta Fransa'nın işgalinde başarıyla kullanılmıştır. 1941'den 1945'te savaşın sonuna kadar Doğu Cephesi'nde Sovyet güçlerine karşı daha fazlası kullanılmıştır.

Bu kitabı Amazon'dan satın alın!

Başa dön